Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 50

[p. 161]

Drie verzen
door P.C. Boutens
1870 - 20 Februari - 1940

Bad

Open en dicht in zonneschijn en regen gaat
De stille herfstdag als een teeknend menschgelaat -

‘De musschen,’ zegt gij, ‘baden in den hoek van 't plat...!’
Ik kijk of antwoord niet... Uw oog lacht open 't pad

Naar ziels Bethesda en zijn waatren trouw gevloerd
In helle rust, maar door den engel nu beroerd...

De ziel met al haar zeeren en haar kwalen rept
Zich om genezing eer de rimpeling verebt

En schudt haar veêren op in dat doortinteld nat...
‘De musschen, zegt ge, baden in den hoek van 't plat...?’

[p. 162]

Sneeuw

Uit verdroomden zomerslaap,

Ziel mijn ziel,

Waar uw lentemoede knaap

In verviel -

Waak en zie de rille sneeuw

Overnacht

(Uit wat veem van vroeger eeuw?)

Toegevacht

Tot dit onbeschreven blind

Open blad,

In geen enkele aardsche tint

Nog genat:

Waar geen naadre ontroerings stift

Op beklijft;

't Onuitzegbaar zonnelicht

Langs verdrijft...:

Heeft niet God een dag als nu

(Prilste lust!)

Met zoo koele lippen uw

Jonge vleesch gekust?

[p. 163]

Zomernacht

Ben ik nog iets meer en anders dan uw slaafsche hulp geweest,
Dan moet haastig, Liefde, komen 't langbeloofde hooge feest

Waar voor eens ik zonder opzien, zonder schaamte voeren dierf
Al de onsterflijke kleinooden die ik in uw dienst verwierf:

Al de waterklare steenen van alleen doorleden smart,
Die zich traangewijze bouwden in den donkren druk van 't hart,

Al de dofverkwijnde paarlen die het bloed van lijf en ziel
In zijn onverdeelbare eendracht glanzend droeg en levend-iel,

Uit de plaatselijke wetten van de doove stof gelicht
Tot het onbezwaarde wonder van een ander evenwicht:

Of ik eenmaal mocht bewijzen in zoo oog-aanschouwlijk rijm
De bereikbare genade van ons openbaar geheim

Als met nauw bewogen adem van den diepen zomernacht
In den ongenaakbren luister van aionenoude pracht

Op de oneindigheid verdeinen 't volle glans- en kleurgemeng
Al Gods werelden geregen aan uw eenge levensstreng.