Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 35

[p. 353]

Verstootene,
door Juul Roggeveen.

Kil, in de lichte rinkelzaal
gingen hun stemmen langs mij heen.
Nacht. Aan mijn raampje regen-taal.
'k Buig in de duisternis en ween.

Waarom die donkre vijandschap?
'k Wil hen zoo gaarne gansch verstaan,
lijden om leed, belache' een grap....
Heb ik onwetend pijn gedaan?

Kan ik dan nimmer bij hen zijn,
zonder te voele' hun ziele-schaar
één tegenover mijne - klein
onder den druk van smarten zwaar -?

Blijft mij maar steeds verlatenheid?....
Teed're gemeenschap! Eenig goed....
Ach, hoe mijn ziel, verlangend, lijdt,
eenzaam, met al heur liefde-gloed!