Geur
door Tine Cool
NU zijn er de nachten, de nachten vol geurige bloemenadem, en valt er de regen zachtkens of het niet storen wou de stilte, geen blad beweegt, alleen zij beginnen te glimmen en voorzichtig aan het vonken gaan.
Nu is er de Meinacht!
De tuinen worden wakker, daar waar een lichtschijn komt gevallen, soms van een lantaarn die ver staat en als een verrassing treedt veel mooi's naar voren.
Kostbaar Lijsterbesboompje staat zoo te prijken, overladen met sneeuwige plekken, de bloementuilen, vanwaar uitstroomt dat zoete, dat bedwelmend kostelijke en met de vochtige bodem en de geurende regen en de wazige berkenwolken die in de nabijheid zijn, wordt het een stille wake.
Want er is nu geen slapen in deze nachten, er is een aanhoudend voorzichtig groeien, een beminnen van het leven op een delicate wijze, die van het uitbundige van den dag niets weet.