Droom en Daad. Jaargang 1

[p. 61]

Voorjaarsdagen
door C.M. van Hille-Gaerthé

GENIETEN we ooit zóó van de heerlijkheid van zon en lucht, van de kleuren der zee bij avond, van 't gras en 't groen en de vogels, als in deze allereerste, onverwachte lentedagen?

In dezen tijd, nu we de warmte en lieflijkheid zoo lang ontbeerd hebben, nu heel de lange zomer nog komen moet, nu elk ding op zichzelf van een groote bekoorlijkheid is en zoo schuchter onze aandacht vraagt: de koolmees, die z'n witte wangen opblaast om boven in den elzenstruik z'n zoet liedeke te fluiten, het fijne, witte lepeltjeskruid en de blauwe viooltjes, die bloeien langs den bemosten weg. En als we den begroeiden duinweg langs gaan, dan kunnen we ons wel voorstellen, hoe verrassend de wandeling zal zijn, als in Mei bij elke kromming de hooge Meidoorns getooid zijn met hun feestelijken bloesem, wanneer in Juni alle gouden meeldraden-bundels van de teedere duinroosjes als goud stralen in de zonneschijn; maar de ingetogen pracht van de struikwilgen met hun donzig wit en geel en groen, de fijne blaadjes, als bloemknopjes zoo klein, die uitkomen langs de meidoorntakken, waaraan de roode vruchten van het vorige jaar nog prijken, is ons in deze dagen boven alles lief, omdat hij iets vertolkt van onze stemming van verlangen en verwachten.

Na de stille, smalle duinpaden komen we op den weg, die loopt langs den zoom van de hooge Noordhollandsche duinenreeks. En voor ons ligt de wijdte: de verre groene weiden tusschen de blauwe, glanzende slootjes, waar de zwart-en-witte koeien grazen en de kleine lammetjes zoo verbaasd staan te kijken op hun wankele pootjes en bij iederen bocht van den weg îs de nieuwe verrassing van een uitbundig-geel narcissenveld, van de flonkerende roode tulpen en de zoete geuren van de rose, de blauwe, de diep-paarse hyacinthen; en daarboven de heldere, diepe voorjaarshemel, zoo wijd, zoo ver, dat je ineens moet denken aan Adama van Scheltema's ‘Holland’:

Maar groot toch is uw hemel Holland
Met zijne matelooze klaarten,
Met al zijn oneindige kleuren,
En die verand'rende wolkengevaarten,
Waarmee groote dingen gebeuren.

Ik weet niet, of het kwam, doordat ik in deze voorjaarsdagen in het land van den dichter ronddwaalde, dat ik zooveel aan zijn ‘Eenzame liedjes’ gedacht

[p. 62]

heb en ik weet niet, of het zijn ‘Wilgen’ waren, die ik op een wandeling langs een stil dijkje opeens ontdekte met hun zevenen op een rijtje; maar zóóals hij ze beschrijft, stonden ze er:

Daar ware' eens zeven wilgen
In eene boerenwei.
Die droegen groote pruiken op
Hun ouden harten houten kop
En stonden op een rij...

Vanaf dat we kleine kinderen waren en het prentenboek in ons bezit hadden, hebben we het geestige vers misschien al gekend, of misschien hebben we zelf het vers wel eens voorgedragen op een schoolfeest, terwijl zeven andere kinderen met hun takken hoog boven hun hoofd de wilgeboomen verbeeldden, en één de groote regenbui voorstelde, die met den gieter de boomen een voor een bedroop en de ander de boerenkapper met de lange schaar, terwijl een derde met een reusachtige blaasbalg ‘de wilde wervelwind’ demonstreerde. En terwijl de zomer lang heel veraf heeft geleken, schijnt hij in deze zoele lentedagen opeens snel te naderen. Met de plannen van de picnics en de tochten-van-een-paar-uur, komen de vacantie-plannen. En nu de grenzen weer moeilijker te overschrijden zijn, zal de animo voor de

KAMPEN

allicht grooter wezen dan een vorig jaar. Omdat men van oningewijden zoo dikwijls de klacht hoort, dat al die initialen, als V.C.S.B.... N.C.S.V. enz. enz., waarnaar de kampleden zich zoo graag noemen, meer verwarrend dan verhelderend werken, willen we in dit blad een kort overzicht van de verschillende kampen geven, waarin de bedoeling van het samenkomen uiteen wordt gezet. Deze rubriek wordt in Juni voortgezet.

Meisjeskampen V.C.J.B.

De Vrijzinnig Christelijke Jongeren Bond tracht te voldoen aan een behoefte van jonge menschen, die zich nog niet thuis voelen in het kerkverband en toch zoeken iets te vinden van godsdienstige gemeenschap.

De centrale punten van het Bondsleven zijn de conferenties, die's zomers gehouden worden in Soesterberg. Maar die conferenties zijn niet voor iedereen toegankelijk: er is een leeftijdsgrens. Wie nog geen 18 jaar is, wordt niet

[p. 63]

toegelaten. Toch zijn er zooveel meisjes beneden de 18 jaar, die behoefte hebben aan een week van ongedwongen samenzijn, buiten, en die toch ook een ondertoon van ernst in het kamp wenschen.

De V.C.J.B. gelooft aan die behoeften te voldoen door dezen zomer vier meisjeskampen te organiseeren, in verschillende plaatsen van het land, zoodat de reiskosten geen bezwaar behoeven te zijn. De kampprijs (voor 10 dagen) is f 14.-

Het zullen echte zigeunerkampen worden. Je zult er geen lui gemaks-leventje hebben, maar moet zelf de handen uit de mouw steken, je eigen potje koken, enz.

De dag zal verder besteed worden aan wandel- en fietstochten, spel en sport. 's Middags is er een rustuurtje. De avond zal een inleiding brengen van één van de leidsters, al of niet gevolgd door een nabespreking. (Als onderwerpen staan o.a. op het programma: beroepskeus, kameraadschap, verantwoordelijkheid).

Waar de V.C.S.B. kampen organiseert voor leerlingen van H.B.S. of Gymnasium, roept de V.C.J.B. allen op, die hun toekomst weten bij 't onderwijs, op kantoren, in fabrieken, enz., zij dus, die niet aan een Universiteit gaan studeeren.

Hierbij een lijstje van de meisjeskampen met hun hoofdleidsters. In ieder kamp is plaats voor 35 meisjes.

Kamp I 23 Juli - 1 Augustus bij Maarsbergen. Hoofdleidster Ds. Marie Eelman.

Kamp II 4-13 Augustus bij Ommen. Hoofdleidster Lien Jager (onderwijzeres).

Kamp III 4-13 Augustus bij Breda. Hoofdleidster Willy Padmos.

Kamp IV 18-27 Augustus in Gaasterland. Hoofdleidster W. Denijs (onderwijzeres).

Opgaven aan den Secretaris van het Jeugdwerk der V.C J.B., den Heer G.H. Moll van Charante, Weistraat 75bis, Utrecht.

B. DE NEVE.

Het meisjeskamp van de vereeniging: Woodbrookers in Holland

Het Meisjeskamp van de Vereeniging ‘Woodbrookers in Holland wordt ieder jaar gehouden te Barchem in dat wondermooie stukje natuur, waar de

[p. 64]

Vereeniging haar jaarlijksche cursussen houdt. Gedurende 10 dagen is een troepje jonge meisjes daar bijeen met eenige leidsters om te genieten van't weldadige buiten-zijn, van wandelen, fietsen, croquetten en zwemmen. Er is echter meer; er is een achtergrond en die achtergrond moet ons kamp dragen. Zij, die daar samenkomen, willen een verrijking van hun innerlijk leven, een helderder bewustwording van dat, wat 't leven eigenlijk is; een versterking van geloof. 's Ochtends een oogenblik van rustig samenzijn in ons gebouwtje boven op den berg; 's avonds een bespreking door een der leidsters; in den loop van de 10 dagen een enkele bijbelbespreking en een preek Zondags; ziedaar ons programma, wat 't geestelijk deel van ons samenzijn betreft. Er is ons wel gevraagd of ons kamp reden van bestaan heeft naast de vele andere kampen. Wij meenen zeker van wel. Er is een groote groep meisjes, die niet gaan studeeren, en die dus niet zullen behooren bij de V.C.S B. of N.C.S.V., die zich niet thuis zullen voelen in de V.C.J.B. omdat de leeftijden daar zoo uiteen loopen; die niet doopsgezind zijn en dus niet deel zullen nemen aan een doopsgezind kamp. Wij nemen liefst een niet te groot aantal tegelijk; 36 is ons maximum en de meisjes moeten minstens 16 jaar zijn. Dit jaar wordt ons kamp gehouden van 1-10 Aug.; de kosten zullen f 32. - bedragen, en er zijn altijd eenige plaatsen beschikbaar voor de helft van den prijs. Leidsters voor a.s. zomer zijn de dames: van Beuningen-Eschauzier, Hugenholtz, de Neve, Ort-Valeton, Rodermond, van Schilfgaarde-van Huffel. Mochten meerdere inlichtingen verlangd worden, dan is ondergeteekende gaarne daartoe bereid. Zij houdt zich ook aanbevolen voor 't ontvangen van adressen van hen, die de jaarlijksche oproep toegezonden zouden wenschen.

Doornstraat 64 Scheveningen.

L.V. SCHILFGAARDE-v. HUFFEL