[2007/2]
Beste lezers,
Toen ik een bijdrage van Bernard Dewulf in DM Magazine las naar aanleiding van de wonderlijke expositie over het hart in Museum Dr. Guislain in Gent, die daar plaatsvond eind 2.004, begin 2005, vroeg ik hem meteen om voor DW B een themanummer te maken over ‘Een spier van goud’. Hij kondigde ‘aantekeningen bij een onklopbaar fenomeen’ aan.
Ik was des te meer enthousiast over het onderwerp, omdat ik door de roman God's Gym (2002) van Leon de Winter zo was aangegrepen. Joops dochter Mirjam is verongelukt, en haar hart wordt getransplanteerd. Ik schreef er het volgende over: ‘Is het voor Joop een troost dat Mirjams hart nog leeft, dat het is getransplanteerd en nu elders klopt? Een hart is meer dan een spier. Het hart staat voor de wijsheid, de schoonheid en de liefde. Mirjam doet nu een ander lichaam, een andere geest ontbranden. De vurige tongen dalen neer op iemand anders, die vol hartstocht spreekt over het bestaan. Joop wil weten “welk lichaam van haar schoonheid genoot”. Hij vraagt zich zelfs af in hoeverre de drager de invloed van Mirjams hart ondergaat: “In de wereld van harttransplantaties circuleerden verhalen over de wonderlijke wijze waarop ontvangers bepaalde karaktertrekken van hun hartdonor hadden overgenomen.” Joop kan er zich niet bij neerleggen dat hij het hart van zijn geliefde dochter niet kan situeren. God(zilla) beaamt: “Een hart is zoiets als de plek van de ziel”.’
Bernard Dewulf legt het in de inleiding verder uit. Ik hoop dat de zeven door hem aangezochte auteurs je spier van goud sneller zullen doen slaan. Het kan dit keer geen kwaad: goud krimpt niet ineen, je krijgt er geen steek in, het kan niet bloeden, het kan zelfs niet op je tong liggen. Maar je kan het wel verliezen, ook aan meesters zoals A.F.Th. en Arkadii Dragomoshchenko - gekozen en vertaald door Jan Lauwereyns.
Auteursrechtelijk beschermd