Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 148

[p. 366]

Bjarne Donderdag
Inpakken en wegwezen
(gedichten tegen het verdwijnen)

Waarover dit gaat

Gewoon gedicht. Wat dacht je anders.
Wat steen. Wat oud.
De wind erbuiten gelaten - niet toegelaten.
Het went ook wel zonder nieuw.

(Nieuw?
Kijk in de zon!)

Waarover dan? Waarrond dit metselwerk?
O, rond o bijvoorbeeld.
Dood & geboorte, de kromme koorts daartussen.
Misschien een verhaal:
was de dader een vader?

Elke hoek moet gerond,
Elke kaap een jaap
in mijn kolfje.

Ik vink dit aan en bouw het in:

dat het over bewaren moet gaan.

[p. 367]

Wat meer is

Dat een stad op je afkomt
en ongehoord rijmt
en klopt. Met niets.
Min = weer meer.
Een trein is een trein was een trein;
gewis gemis.

Zoals de grootste warmte
in de kleinste wintertuin.

Eilanderigheid:
als heel veel overal altijd
op je afkomt,
om je heen.

[p. 368]

Voorspelling op pantoffels

Een vaas heeft maar één vaste plaats.
De hare.

Zo moest Rimbaud verdwijnen
uit een leven dat het zijne
niet zou zijn geworden.
Foute bloem erger dan de vaas eromheen?

Voorwaar: binnenblijvend
zie ik scherper toe
op mijn binnenblijven.

Veel kan worden vermeden -
zodat niets blijft.

Staatsveiligheid op scherp.