[1998/3]
Beste lezers,
‘Als ik dans zie, kan ik niet interpreteren.’ Dit citaat van William Forsythe, de beroemde choreograaf van Ballett Frankfurt, vertelt wat je niet kan doen als je een nummer van een tijdschrift aan zijn werk wijdt. Myriam van Imschoot koos voor een zijdelingse benadering van Forsythe, op de wijze van de kreeft.
Paul Derksen schrijft een kleine encyclopedie van Forsythe in drie kolommen: in de linkerkolom de context, in de middelste kolom het kunstenaarschap, in de rechterkolom manifesten en commentaren. Rechts staan de lemmata in alfabetische volgorde, links omgekeerd; in het midden suggereert de volgorde een educatief discours. Heel wat leestrajecten zijn mogelijk. Dat geldt hopelijk ook voor deze DWB-aflevering, waarin Forsythe wordt belicht vanuit vele uiteenlopende perspectieven: de vrouwelijke blik (Lynda Gaudreau), De kleine veertienjarige danseres van Edgar Degas (Myriam van Imschoot), de Spice Girls (Roel Verniers), het denkende lichaam (Jan Ritsema), het verlangen om zichzelf te verlaten (Peter Verhelst). Voorts zijn er brieven en schetsen van de Meester. Ten overvloede antwoordt Peter de Jonge op de sombere overpeinzingen van Rudi Laermans over het volstrekt archaïsche karakter van de podiumkunsten, bijvoorbeeld van William Forsythe. De lezer oordele zelf.
Hugo Bousset