Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 142

[p. 165]

Rudyard Kipling
De last der blanken
Vertaald door Anneke Brassinga

Neem op de last der blanken -

Stuur uit der natie bloem -

Je zoons, doem hen tot balling om

Gekooiden wèl te doen;

Als hoeders, zwaar geharnast,

Van schicht'ge wildendrom -

Een buitgemaakt, balsturig volkje,

Half kind en half demon.

Neem op de last der blanken -

Standvastig als een rots,

Bezweer de dreigende terreur,

Toom in vertoon van trots;

Met ronduit woord van eenvoud

Verklarend, duizendmaal en één,

Geen eigenbaat er na te jagen;

Profijt voor hèn alleen.

Neem op de last der blanken -

De vredesoorlog, brunt en wreed -

Vul hongerende monden,

Verjaag de vloek die ziekte heet.

En als het doel benaderd lijkt,

Dat jij voor and'ren stag bevocht -

Door laksheid, heidense verdwazing

Zie met ontgooch'ling hoop bekocht.

[p. 166]

 

Neem op de last der blanken -

 

Geen koningschap vol praal

 

Maar zwoegend, slaafs gebogen -

 

Een alledaags, banaal verhaal.

 

De poorten die je niet zult ingaan,

 

De wegen voor jouzelf verboden,

 

Met inzet van je leven aangelegd,

 

Markeer ze met je doden.

 

 

 

Neem op de last der blanken

 

En oogst het aloud loon:

 

De blaam van wie je hulp biedt,

 

Van wie je hoedt, de hoon -

 

De haat van wie je meetroont

 

(Hoe langzaam!) naar het licht; -

 

‘Waarom toch ons ontkluisterd

 

Uit ons geliefd Egyptisch duister?’

 

 

 

Neem op de last der blanken -

 

Voor minder bukken, is je eer te na -

 

Alsook te luid gescherm met Vrijheid

 

Maskerend hoe je 't aflegt bijna;

 

Aan wat je roept of fluistert.

 

Aan wat je doet of laat

 

Weegt 't stomme, stuurse volkje

 

Je Goden, jou, ooit in de waag.

 

 

 

Neem op de last der blanken -

 

Neem afscheid van de kindertijd -

 

De gul vergeven lauwerkrans,

 

De lof, lichtvaardig, onbenijd.

 

Verbeid nu, man beproefd doorheen

 

De tijd aan ondank verbruikt,

 

Het duur betaald, scherpsnijdend

 

Oordeel van je broeders in het puik!