Beste lezers,
Hoe vernieuw je een aloud literair tijdschrift als DWB, dat zich tussen 1985 en 1992 onder leiding van Marcel Janssens al flink aan het vernieuwen was? Hoe wrik je aan een monument als Dietsche Warande & Belfort zonder dat het onherstelbaar wordt beschadigd?
We proberen het op verschillende manieren.
1 Jonge auteurs als Patricia de Martelaere en Peter Verhelst behoren nu tot de kernredactie en Wiel Kusters zorgt voor een nauwe relatie met Nederland. Meteen zal de inbreng van creatieve teksten in elk nummer groter worden.
2 De redactieraad wordt uitgebreid met nog andere jongeren, te beginnen met Boris Todoroff.
3 We werken meer met bestelde stukken, maar de ‘postbusfunctie’ blijft behouden, want ergens in die papierstapel zitten goeie debuten. Een blad dat zich beperkt tot het publiceren van bekende namen, speelt op veilig en is in feite conservatief.
4 De illustraties verliezen hun decoratief karakter en worden ‘visuele’ bijdragen.
5 Enkele nummers krijgen een ‘thematisch’ apect. Soms komen grote kwesties ter sprake, soms maken we kleine labyrinten, waarin de lezer creatief kan spelen.
6 In sommige nummers zullen lijnen vertrekken vanuit literaire teksten naar theater, fotografie, plastische kunst, opera, film, beeldverhaal, fotoroman, videoclip...
7 We hebben nogal wat aandacht voor ‘europeanisering’. In mensentaal wordt daarmee bedoeld dat buitenlandse auteurs in vertaling en met inleiding worden gepresenteerd. Het zal soms gaan om nog vrij onbe-