Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 133

[p. 41]

Bert Roels
Vader (1892-1964)

1.

Jij ligt zo ver in dood
voorop dat ik vermoed
hoe diep jij in het niet
zijt ingevoegd voor goed.

In mij ontbind je voort
in moed en tegenaard
in grondvorm en substraat.
Jij ligt in mij veraard.

Het zuur dat trekken in mij
van sterven krast en bijt,
schept leegte te overleven,
alleen te staan in tijd.

2.

Al tracht ik door voor jou
en weerwerk te verwerven,
gestaag lig jij in deze
regels te besterven.

In alle materialen
raak ik je handvorm kwijt.
En traag verspil ik jou
aan stilte, stof en tijd.

3.

Aarde, laag uw strooisel
over hem en mij uit
uw donkerte en zuur
vloei in ons bloedwei uit.

In uw schimmel en schraalte
doe ons verwinteren
tot de glans van zaad
in korreling verminderen.

Lichaamsgewijs doortrek
ons met doorstroom en adem.
Wees hevig met smeltwater
als humus zachtaardig.