Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 132

[p. 2]

Pieter G. Buckinx
De Horzelhoeve

I

Soms in de blindheid van de nacht
kunt gij weer raden waar de Horzelhoeve stond
jaren geleden
toen hier nog boeren waren
en holle wegen en akkers
en paarden en bomen en vlinders,
toen hier nog blozende meisjes waren
in een hemel van rozen,
toen zingende knapen een binnenweg zochten
voor hun tochten
in de wildernis van het struikgewas.

Soms kunt gij weer raden hoe het was
toen de kranen en grijptanden kwamen
en de akkers en boomgaarden verscheurden
voor woontorens en snelwegen in beton.

Hier, in uw sierkamertroost
met uw blinde hond en uw boeken
kunt gij weer raden wat u verbindt
met deze grond waar eertijds de Horzelhoeve stond.

II

Noem dit huis de Horzelhoeve,
of Droomvuur of Blijdschap is een boom.
Vaak herbloeit in een droom
de heerlijkheid van weleer.

Aardappelloof brandt op de akkers,
een felgekleurde wolk wordt voortgetrokken
door een griffioen met adelaarswieken
van paarlemoer en vermiljoen.

[p. 3]

 

De kinderen kronkelen en rollen

 

in het gras - De haan vlamt

 

in 't rumoer. De pachter bij de bornput

 

op de binnenkoer keurt met zijn blik

 

de schoven in de schuur. De oogst was goed,

 

het graan is duur. De tienden zijn betaald.

 

 

 

De knechten liggen in de koelte

 

van de kalkmuur bij de paardenstal.

 

Brandgeur van gist en wonderspecerij

 

bedwelmt de keldermond van de jeneverstokerij.

 

 

 

De koeien overnachten in de weide.

 

De poort kraakt toe. Reeds kruipt de duisternis

 

over de boomgaard van de Horzelhoeve.

 

 

 

Dan roept de schaftklok boven de rondboogdeur.

 

De klompen bij de kruiken in de voorgang

 

houden de wacht. In zomerlust

 

zitten weer allen aan de dis.

 

 

 

De boer herdenkt met vrome stem

 

zijn vrouw die jaren her gestorven is.

 

 

 

De ketels dansen op het vuur.

 

De appels blinken op de vruchtenschaal.

 

Vier meiden dienen de gerechten op.

 

Een kind staat langzaam recht en zegt:

 

‘de hemel zegene dit avondmaal’.

 

 

 

De wijzers en de wielen der seizoenen

 

vallen nooit stil.

 

Niets gaat teloor,

 

de rozen en de tranen blijven bloeien

 

zomer en winter door

 

op de takken van Pasen en Allerzielen.