Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 122

[p. 45]

Arie Gelderblom / Gedichten

voor Cissy

Ziekentroost

ze wist het niet al was ze oud
en in het ziekenhuis maar toen
de dokter met stiller lippen dan hoe
zijn stem leek het zei, zei
dat ze binnenkort ging sterven
voelde ze zich eindelijk bevrijd
en wilde ze na al die pijn en
jaren dorst ineens een glas of vier
want bier dat had ze nooit gedronken
het had haar altijd nogal onbetamelijk
geleken, maar nu het toch bekeken
was gaf dat niet meer, een zwijgende
verpleegster schonk haar nog eens in
die dokter was toch echt een heer
beweerde ze, al had ze eerder dan
van dorst op hem gekankerd, hij had
het niet verzwegen, ze wilden haar
dus eindelijk hebben in het café
daarboven, niet te geloven hoe het bier
haar nu al smaakte, ze raakte
tamelijk opgewonden wat een aardige
man die dokter en toen het schuim
haar op de lippen stond was er
niets meer, niets meer, niets meer
dan een stralend nieuw begin en
een glas in scherven op de grond

[p. 46]

Neefje

De godganse dag wil hij er niet van wijken:
acht nog kleine konijnen die steeds meer gras en zijn gedachten
daarbij fijnwrijven tussen hun tanden, ze zijn zo warm
en zacht dat zij om zijn alweer verwoeder voeren
niet verwachten hoe hij hen op een dag
zal pakken, zij voelen aan zijn handen niet
hoe bloed hem voedt in zijn moorddadigheid
en wat hij voelen zal als hij hun botten klein zal krijgen
tussen de zachte warme glimlach
waarmee hij hen heeft liefgehad.

[p. 47]

Verjaardag

mijn moeder was jarig en hoewel haar pols
er niet bij paste gaven we haar een armband
en hoewel niets bij niets paste was oma er
en ze had haar hele leven rechts gestemd
en ze lachte nog, 78 jaar oud en even jong als ik
bekeek ze de foto's van toen ik 3 was, toen ik 10
was, en de poolse tante was er en mijn vader
stond meer dan hij zat en er ontstond
verwarring over het serveren van drank
en oom evert had weer 3 tanden minder
maar ook hij lachte evenals de poolse tante,
en tante lida was even goed als altijd voor een ieder
en voor haar man, die niets meer zien kan
en een kunsthand heeft en die daarom goed
op de hoogte is van alle radioprogramma's
want hij kan nog heel goed horen en hij zei
dingen zomaar zonder gezicht en ook
oom henk wilde alles weten over de nieuwe
loods op mijn vaders fabriek en mijn vader
zei het en lachte en ze lachten allemaal en ook mijn
moeder zei met alles: ik ben jarig, ik ben jarig
en hoewel niets bij niets paste
was alles goed en mijn oma bekeek mijn foto
van toen ik pasgeboren was.