Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 121

[p. 41]

Jozef Deleu / Voor het afscheid

voor AM

Nog levend warm
en onder ons
een slapeloze krop
in ieders keel,
honderdvoudig
sterft hij
met de zomer weg
in kleiige verhalen
het zompige bezinksel
van de hoop.

Hoezeer belust
op rust
verzinkt hij
in een mist
van nat verdriet
achter de wilgen
's avonds
met de koude
en de onrust
van zijn eenzaam lied.

Wordt blootvoets
't groene gras
nog eenmaal groener
als hand en hart
uit het doorzakte bed
van veel verdriet
gedenken al
de grote dingen
al de liefde
die hij is geweest?