Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 112

[p. 701]

Julien Vangansbeke
Nocturne II

Het is gevaarlijk slapen gaan
op de golven van je adem
zich ingraven in de bedding van een droom
de chaos van gesloten ogen

Mijn voeten volgen niet langer
het schemerlicht in mijn gedachtengang
een bijna zwijgen van violen
tilt mij boven de kilte van de vloer

een deur opent zonder een hand
het uitzicht op een tuin
waarin een merel in de sneeuw
een cirkelt prikt
later opvliegt naar de veilige vingers
van een appelboom

plots komt iemand strompelend op mij af

verschrikt beschrijft mijn blik een boog
tot in de paarse flarden
van zijn aangezicht
waaruit het geluid van weeklagende raven
me rillend
in de schors van mijn geheugen
wakker snijdt