Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 109

[p. 1]

[1964/1]

Pieter G. Buckinx
Zes gedichten

Blijdschap is een boom

Blijdschap is een boom
waarin de sappen stijgen
onder de veilige schors
naar de heilige vleugels der twijgen.

Blijdschap is een boom
met bloesems en vogels en vruchten
en het onaanrandbare nest
voor de koninklijke droom.

Blijdschap is een boom
van brons in de najaarsdauw.
O vlamdorstige takken:
mijn brandhout voor de kou.

[p. 2]

Kinderprent

voor Lie Schatteman

Vriesdraden en sneeuwbloemen op de ruit,
vogels en bomen en slangen
in een krans van stofgoud gevangen
vieren hun blijdschap uit.

De laarzen onder de kandelaar
kijken verbaasd naar elkaar.

Op de grond, naast de beer, speelt de pop
met een sneeuwwitte roos.
De vlinderbloesems op de speelgoeddoos
roepen de lange winter door
het voorjaar op.

[p. 3]

Ik loop weer aan uw zijde

Ik loop weer aan uw zijde,
de schapen verlaten de stal.
Verdwaalde ruiters rijden
door de nevels van het dal.

Ik zoek onvindbare namen,
de eeuwen vloeien te samen
in een onnoembaar getal.

Maar de eeuwen bevriezen
op het weefgetouw van Gods vingers
tot roerloos kristal.

[p. 4]

Ik hoor uw stem

Ik hoor uw stem.
De weergalm breekt
op bergen en gesternten.

Ik zoek het woord
dat mij kan bergen binnen uw gloed,
het onvervangbaar woord
waarin de geest zal duren
voorgoed.

Het woord waarin de tijd
versteent tot eeuwigheid.

[p. 5]

Het glanzend woord vertrouwen

Het glanzend woord vertrouwen,
het is genoeg om naakt en zonder verleden
de dood te overwinnen,
en aan de verste grens van morgen en heden
het zenit te raken,
het vloeibare licht,
dat uitstroomt in het zichtbare.

O glanzend woord vertrouwen,
bewoon mij met uw tover,
tot ik uit het ondoordringbare lover van mijn nacht
uit de bolster van het donker breek.

[p. 6]

Ik hoor de stem van de goden

Ik hoor de stem van de goden:
het einde is nabij.
Ik hoor de blinde ziener
die klagend zijn handen strekt
over de zwarte vallei.
En achter hem de karavaan
van blinde dieren, tastend naar het nest
waarin de avond woont,
die het geheim bewaart.

Het einde is nabij,
de nacht van dit bestaan
die pijn en spijt verklaart
is eindelijk voorbij,
als koninklijk de ziener
de luister van het zenit openbaart.