Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 108

[p. 609]

Een grot bewonen

Met vingers van oudheid
tekenden zij de stieren
schoften steken als winden op
hun snuiven is een karavaan
hun trappelen een groep wilde voorbijgangers

en de nacht
die aan hun flanken klopt
hun staarten roerloze vinnen
hun aders leeg en gestold
stort binnen tot overmaat van stilte

aan het uiteinde van spiesen slapen
in de volle hand van het schild
met de rustende tamtams
en de reizende orakels van dromen
en bedrog een cyclus van leven
zo versierd
zo onopgesmukt in de smaak van de nacht
liggen zij de holbewoners
de witte apen
de blauwe lianen

een tent omtoveren tot grot
is hun goddelijk pigment.

Hedwig Speliers