Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 108(1963)– [tijdschrift] Dietsche Warande en Belfort– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 548] [p. 548] Pia Memoria Als vroom herdenken in het woud van mateloos vergeten treedt en om zich henen alles koud en in zich alles bitter weet, begint de vogel fantasie te fluiten op de bladerhoed van de gespleten treurwilg, die het ongedeeld verdriet verzoet: zijn klankfiguren tikken in de holten van vergetelheid een vastgetekend vormbegin van onvoorwaardelijke spijt. Breeduitgewaaierd varenkruid ontrolt gespreide vingers naar het neergedroppelde geluid van de gewiekte tovenaar, de spikkels op de paddestoel verstarren zich tot sterrenpracht, het maarts viooltje krijgt gevoel, de hondsdraf overredingskracht, er schiet een eikestruik in vlam van eerbied voor de jachtgodes die met haar pijlenkoker kwam te staan op een kasteelbordes, geritsel in het mastenhout begroet een weergekeerde vloot van wolken, die met zonnegoud zich meren in het avondrood, [pagina 549] [p. 549] een berkeboom staat naar de maan te glanzen en wordt huiverkil; herdenken heeft mijn tijd verdaan, twee stappen verder is het stil. Anton Van Duinkerken Vorige Volgende