Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 103

[p. 257]

[1958/5]

Hubert van Herreweghen
Visioen

Een jongen zit op een steen,
een jongen van negen jaar,
een jongen met donker haar,
de kin op de vuist, alleen,

zodat gij gaan denken zoudt
dat hij daar in marmer zit,
de zuidkant van de zon wit,
de noordkant bemost en koud.

Maar het lichaam, wat gij ziet,
van zijn schoonheid onbewust,
volmaakt verzonken in rust,
is bedrog, het is er niet

vóór de ziel weerkeren zal,
die ziet in een visioen
wat een jongen hier komt doen
op de aarde en in het heelal.

Een jongen zit op een steen,
een jongen van negen jaar,
een jongen met donker haar,
blind uitstarend vóór zich heen.