Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 100

[p. 95]

Herman de Cat
Middag aan zee

Het wisselend kleed van de baren
Strekt vredig, paarlen-groen
Met mauve sluiers, die klaren
Bij 't naderen van den noen;

En 't wordt als vóór duizend jaren:
De kust en der golven zoen
En de oneindige lucht, die bewaren
Hun wezen in stadig herdoen...

Bij 't strandvolk is 't wonder verdreven,
Maar kom je tot ginds met mij mee
Waar de golven eenzaam streven

Dan zal je als alleen gebleven
Aanschouwen den middag ter zee
Op den eeuwigen middag van 't leven.