Deus Ex Machina. Jaargang 12

[p. 64]

In Oeteldonk
Joris Denoo

Het was de eerste lentedag. Om dat te vieren gooide bij de stationsuitgang een kleine durfniet muntstukjes tussen de voeten van de mensen die zich naar hun huis haastten. Ah! Hoevelen tuinden er niet in! Die durfniet stikte zowat van het lachen.

Nemen we nou een kijkje in de Borstvoedingsstraat. Een vreemde traditie wou dat op zo'n dag alle vrouwen van Oeteldonk deze straat slechts met geheel ontbloot bovenlijf mochten betreden. Van de 16.768 inwoners waren er 5.980 steuntrekkenden. Driekwart van de steuntrekkenden waren vrouwen. Het lokaal waar steun kon worden

[p. 65]

getrokken, bevond zich in de Borstvoedingsstraat. En die eerste lentedag viel op zo'n doodgewone domme maandag. De gemeentelijke statisticus stond al van 's ochtends klaar, balpen en boekje in aanslag. Het was zijn taak de borsten te turven. Dacht je dat zijn boekje vol geraakte? Ho maar! Het régende ziektebriefjes, die dag in dat lokaal in de Borstvoedingsstraat! De brave borst kreeg er beschaamde kaken van!

Rond acht uur in de avond, na gedane zaken en dagtaken, brak het eigenlijke feest in Oeteldonk los. Een lentekoningin werd verkozen. Op een forelschimmel reed zij in het stadje rond. Daarbij werd de Borstvoedinggstraat niet vergeten. Het barstte er van gemaskerde mannen.

De drie fonteinen in het parkje spoten heuse Vesuviuswijn. Om tien uur stipt werden honderden oetels van de Diogenestoren gegooid. (Oetels zijn zeer gegeerde trompetachtige gezwellen die zich tussen 15 december en 30 februari bij voorkeur tegen gevels van openbare monumenten ontwikkelen; als de lente nadert, worden ze met de linkerhand geplukt. Ze hebben een lampje in hun lijf). De kunst bestond erin ze niét met de rechterhand op te vangen (want dan ontploffen ze). Tientallen oetels kwakten aldus doodgewoon op de grond neer. Enkel de lampjes van de met de linkerhand opgevangen oetels bleven gloeien. Gelukkig waren er enkele handige Oeteldonkenaars die daarin slaagden, want de straatverlichting viel vanaf tien uur uit, op bevel van hogerhand.

Om elf uur vormden de vrouwen van Oeteldonk een dubbele haag in de Testikelstraat. Alle mannen vanaf 27 t.e.m. 54 jaar kregen een halfuur de tijd om die straat zonder boven- of onderbroek door te gaan. Het dragen van kilts of kimono's was ten strengste verboden. Ziektebriefjes waren evenmin van tel. Het leuke aan zo'n lentefeest te Oeteldonk was dat je eerst de Borstvoedingsstraat door moest om de Testikelstraat te bereiken.

Zou je ook niet graag in Oeteldonk wonen? Met geheven armen rond die Diogenestoren staan? Gratis Vesuviuswijn drinken en daarbij mogen morsen?

Op de hoek van de twee meest bekende Oeteldonkse straten is nog een betaalbare kamer vrij, twee-hoog, in het huis van de stationschef. Kun je samen met zijn zoontje muntjes gooien, een borst is één punt, een bal anderhalf. Wie wint, krijgt zeven heuse oetels.