Dichten
Er schijnen tegenwoordig cursussen Gedichten Schrijven te bestaan. Waaruit dus maar weer eens blijkt dat het aantal werklozen, ook onder de bedenkers van cursussen toeneemt. Wel blijft de vraag wat aantrekkelijker is: een succesvol rijmelaar te zijn of een onbegrepen dichter. Veronderstel dat elke schoolmeester die nu bij iedere dochter die trouwt zo'n aardige levensles op rijm weet te spuien straks echt gaat dichten. Bovendien hoeft niet iedereen te weten hoe gemakkelijk dichten is. Het is vaak gewoon een kwestie van op tijd ophouden en bij enige aarzeling liever te vroeg ophouden dan te laat. Ik zal proberen mijn dichtader te laten werken en mijn rijmspier te sluiten. Een kleine proeve:
Een prachtig gedicht al zeg ik het zelf. Let op het beginrijm, op de ritmische herhaling van woorden en klanken, op de functionele afwisseling van i- en a-klanken die het onberekenbare van de windstoten weergeeft. En dan heb ik het nog maar alleen over de vorm. Ten aanzien van de inhoud zal elke dichtliefhebber likkebaarden bij de zorgvuldig opgebouwde compositie met de verrassende regel twee, die de sterke slotconclusie min of meer aankondigt. Eenmaal de dichtader geopend moet de dichter verder. Kunst is lijden, want eigenlijk heeft hij meer zin in een kop koffie, maar het moet
het waait druivesuikerrode
vreemde woorden voor tranen
Dit moet niet voorgelezen worden, dit moet in stilte genoten worden. De lezer leest niet, hij neemt tot zich. Kunst is niet mooi, kunst is de waarheid en de weg. Het gedicht is in u en door u. Alleen de dichter zingt het los.
GERARD BERENDS