Deus Ex Machina. Jaargang 6

[p. 90]

Seizoen

Ik rijd in de mist die bitter smaakt
en niemand luistert hoe ik schreeuw
(niemand)
verhoor me
voor het laat wordt.
(De zon neigt ter kimme. Hoe is het mogelijk het is
herfst, allerlei dingen vallen, wind).
Op het verlichte klokje is het vijf voor zes.
Hopeloos floepen de koplampen aan.

Mijn auto haast zich,
de wegen zijn volmaakt
en ik verlies me naar alle richtingen
in een afwezig landschap, in de mist
en de mist ben ik.
Als traangas glijd ik me door de handen.

ERIK SPINOY

[p. 91]

MET MIN OF MEER AFWIJZENDE HOUDING
Ets + aquatint 26 × 15 cm 25 ex.
Marino Van de Weghe 1981

[p. 93]

DE NESTENROVER
Ets + aquatint 29,5 × 24,5 cm 25 ex.
Marino Van de Weghe 1982