Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xix. Capittel.

1. Hanon schendt Dauids boden, 6. zijn hulpers de Syriers, 8. worden van Dauid ende synen volcke, 14. 16. tweemael gheslaghen.

A.1

ENde na desen ^a sterf Nahas de Koninck der kinderen Ammon, ⁺ ende zijn sone wert Koninck in zijn stede.

a 2.Sam. 10.a.1.

+ Nahas.

2

Doe dachte Dauid: Ick wil barmherticheyt doen aen Hanon den sone Nahas, ⁺ want zijn vader heeft aen my barmherticheyt ghedaen: ende sandt boden henen, hem te troosten ouer synen vader. Ende doe de knechten Dauids int lant der kinderen Ammon quamen tot Hanon, hem te troosten,

+ Hanon.

3

Spraken de Vorsten der kinderen Ammon tot Hanon: Meynstu, dat Dauid dynen vader eere voor dynen ooghen, dat hy troosters tot dy ghesonden heeft? ia syne knechten zijn tot dy ghekomen, te ^b verspeuren, ende ^c om te keeren, ende te verspieden het lant.

b doorgronden,

c Gelijck alsmen een dinc omkeert, achter ende voor besiet, datmen eygentlic bemercken wil.

4

Doe nam Hanon de knechten Dauids, ende beschoerse, ende sneedt hare kleederen half af, tot aen de lendenen, ende lietse gaen.

5

Ende sy ghingen wech, ende lietent Dauid aensegghen, door sommighe mannen: hy nv sandt hen teghen (want de mannen waren seer gheschendt) ende de Koninck sprack: Blijft te Ieriho, tot dat uwen baert weder wasse: so koemt dan weder.

6

Doe nu de kinderen Ammon saghen dat sy stoncken voor Dauid, sonden sy henen, beyde Hanon ende de kinderen Ammon, duysent centener siluers, waghenen ende ruyters aen te nemen, wt Mesopotamia, ende ^d† Maccha, ende wt Zoba.

d† And. Maccha in Syria.

7

Ende namen aen twee ende dertich duysent waghenen, ende den Koninck Maecha met synen volcke: die quamen ende legerden hen voor Medba: ende de kinderen Ammon vergaderden hen oock wt haren steden, ende quamen ten strijde.

8

Doe dat Dauid hoorde, sandt hy Ioab henen met den gantschen heyre der Helden.

9

De kinderen Ammon dan waren wtghetoghen, ende rusteden hen ten strijde, voor der stadtpoorte: daerentegen de Koninghen die ghekomen waren, hielden inden velde alleene.

B.10

Doe nu Ioab sach, dat beyde voor ende achter hem, strijdt teghen hem was, verkoos hy sommighe wt alle ionghe manschap in Israel, ende rustede hem teghen de Syriers.

11

Ende het ouergebleuen volck dede hy onder de hant Abisai zijns broeders, dat sy hen rusteden teghen de kinderen Ammon,

12

Ende sprack: Wanneer my de Syriers te sterck worden, so koemt my ter hulpe: so daerenteghen de kinderen Ammon dy te sterck worden, so wil ick dy helpen.

13

Hebt eenen goeden moet, ende laet ons vrijmoedich handelen voor ons volck, ende voor de steden onses Gods: de Heere doe wat hem behaecht.

14

Ende Ioab maeckte hem daertoe, ⁺ met den volcke dat by hem was, teghen de Syriers te strijden: ende sy vloden voor hem.

+ De Syriers ende Ammoniters worden geslagen van Dauid.

15

Doe nu de kinderen Ammon saghen dat de Syriers vloden, doe vloden sy oock voor Abisai synen broeder, ende toghen in de stadt: Ioab nu quam te Ierusalem.

[fol. 141r]

16

Doe nu de Syriers saghen, dat sy voor Israel gheslagen waren, sonden sy boden henen, ende brachten de Syriers wt, op ghene zijde des waters: ende Sophach de Velthooftman HadadEsers, tooch voor hen henen.

17

Doe dat Dauid aengheseyt wert, vergaderde hy te hoope het gantsche Israel, ende tooch ouer de Iordane: ende doe hy aen hen quam, rustede hy hem teghen haer: ende Dauid rustede hem teghen de Syriers ten strijde, ende sy streden met hem.

18

Nu de Syriers vloden voor Israel: ende Dauid verworchde der Syriers, seuen duysendt waghenen, ende veertich duysendt mannen te voet: daertoe doodde hy Sophach den Veldthooftman.

19

Ende doe de knechten HadadEsers saghen, dat sy voor Israel gheslaghen waren, maeckten sy vrede met Dauid ende ^e† synen knechten: ende de Syriers en wouden den kinderen Ammon niet meer helpen.

e† And. werden hem dienstbaer.