Cupido's mengel-sangen, inhoudende de nieuwste, en aengenaemste minne-klagten, geneugelijke vryagien, bruylofts, drink en afscheyts-liederen
(1707)–Anoniem Cupido's mengel-sangen– AuteursrechtvrijStem: O droevig ongeval.'t SChijnt Cupido is doodt,
Ick leef in grooten noodt,
Ach! siet van droefheydt word ick desperaet,
Alk ick bedenk mijn Maegdelijken staet,
Die soo voor desen wierdt bemindt,
Doen ick tot trouwen niet en was gesint,
| |
[pagina 62]
| |
Quamen veel Jonghmans by haer gunst aenbien,
Maer ick was trots, ick wou haer niet aensien.
En nu den Minne-brandt,
My treft aen alle kant,
Soo is'er niemandt die my caresseert,
Hoe dat ik pronk, hoe ik ben gestoffeert,
Van alles wat men denken kan,
Nock kan ik niet geraken aen een man,
Alleen te slapen baert my groot torment,
Duurt het nogh langer 'k sterve voor mijn endt.
Vrouw Venus schoon Godin,
O Voedster van de min,
Ey wilt verhooren doch mijn droeve klagt,
Die ik uyt-stort by dagen en by nacht,
Die u haer noodt maer eens hadde geklaegt
Geholpen, 'k bid u weygert't my ook niet
Dat ik door u noch rake uyt 't verdriet.
Spant dan u krachten an,
Al die mijn helpen kan,
O Sint Niclaes die mijn altijdt placht,
Te geven alles daer mijn hert na tracht,
Wilt my nu geven metter spoet,
Een Vryer, die mijn minne-lust voldoet,
'k Sal uwen dagh met groote heyligheyt,
Seer naerstig vieren tot een dankbaerheyt.
Za Jongmans komt dan voort,
Ey weest niet meer gestoort,
Heb ik u te vooren spijtigheyt getoont,
Gy sult met liefde weer werden beloont,
Wilt my maer stoutelijk spreecken aen,
't Zou my niet passen zelf by u te gaen,
De eerst die mijn Annatje komt aenboort,
Uyt liefden, 'k sal hem geven het Ja-woort.
Eynde. |
|