Cupido's mengel-sangen, inhoudende de nieuwste, en aengenaemste minne-klagten, geneugelijke vryagien, bruylofts, drink en afscheyts-liederen

[p. 43]

Een Amoureus Liedeken.

H4}Stem: Als 't begint.

HElaes mijn zuchten is om niet,
De schoonste Maegt daer 't hert heeft toe gedragen,
En heeft geen deernis met mijn klagen,
Maer lagt om 't geen zy aen mijn lijden ziet,
Sivlia wreede gaet nu heen:
Ik lag terwijl niet als ik ween,
Nu gy u ooren stopt voor mijn gebeden,
Sal haest de doot, mijn schrale leden
Helpen uyt de noodt.

De Son ziet steedts bedrukt ter aert,

Geen nagt wiert oyt voleynt met meerder zuchten,
Als wel mijn ziel het leet ontvluchten,
Dog waer ik ga, ik volg mijn eygen smart,
De wereld is mijn heel te nouw,
Ik ben bedrukt en voor u schaduw schouw
IK heb helaes! tot mijn verdriet gekosen
Een schoone maegt maer 't hert bevrosen,
Dat geen liefde draegt.

'k Verlaet u nu en wil voorstaen

Gaen dolen langs d'eensame droeve wegen,
Alwaer geen troost en wort verkregen,
Maer de doot het eynd'en droef getraen,

[p. 44]

 

Ey nu Philader keer en keer,

 

Sy is geraekt haer hert is veel te teer,

 

't Is veynsery u trouheyt te bestryden,

 

Sy is gereaekt in groot melijden,

 

't Hert inwendig beklaegt.

 

4.

 

Gebogen kniel ik voor 't Altaer,

 

Ik doe u mijn laetste offerhande,

 

En ik verwaght het vonnis van haer handen,

 

Te leven, of in kort te zijn een Baer,

 

Is sy de wreetheyt even straf,

 

So dael ik willigh na haer eygen graf;

 

Maer soo de schoonste krijght in 't laetst medogen,

 

So is 't getraen van mijne oogen,

 

En mijn smert gedaen.

Eynde.