Cupido's mengel-sangen, inhoudende de nieuwste, en aengenaemste minne-klagten, geneugelijke vryagien, bruylofts, drink en afscheyts-liederen


Minne-Zang.
Toon: Courante la Reyne. SAl dan mijn Minnares, Mijn nimmermeer uytkomst geven! So valt my dit leven, Seecker al suer: Heales! die minnen staet my veel te duer; Sal dan nog mijn stantvastig hert? Dat so vaek aen haer op-geoffert wert: Van haer verdrukt zijn, Door de droeve smert. Helaes! hoe kan mijn ziel Dees duldeloose plagen, Och! so lang verdragen? Ha! groote Goon! Krijgt dan een trouwe Minnaer sulck een loon? Sijn dit de vruchten van de min?
[pagina 41]
En heeft het minnen dan noch soetheyt in, So moet ik sot zijn, Of al te bot zijn Dat ik het begin. Maer laes! al wat ik doe, Nogtans kan ik het minnen, Nimmermeer verwinnen: Al wat ik tracht, Haer schoonheyt heeft op my te grote magt, Schoon dat sy haer afkeerigh toont, En dat de strafheyt haere ziel bewoont, So is 't mijn goetheyt, Maer geen verwoetheyt Die haer steeds verschoont. 't Sijn haer bevalligheen, En lonkjens van haer oogen, Die soo veel vermogen, Kregen op mijn Ziel, Dat ik voor haer volmaektheyt neder viel, Ik min haer schoon dat sy my haet, Ik volgt haer na, schoon dat sy my verlaet Ik hoop haer sinnen, Hier door te winnen, En haer stuurs gelaet. Ik acht mijn leven niet, So ik haer gunst moet derven, Liever wil ik sterven, Als dat ick sou, Mijn tijd versinten in so grooten rou: Helaes! 't is een ellendig hert, Dat met geen weder-min begonstigt wert, Want trouw te minnen, En niets te winnen, Is een groote smert. Eynde.