De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Een Liedt om tGeloof, Hoping', Lieffde ende Volstandicheyt.

Ende gaet op de Voys: Alst begint.

ICk Roep tot dy HEer Jesu Christ,
Ick bid' verhoort myn Claghen,
Verleent my G'naed' toe deser frist,
Laet my doch niet vertsaghen,
Den rechten Ghelooven Heer ick meyn,
Dien woudt ghy my doch gheven,
Dy te Leven,
Myn Naesten nutte zijn,
Dijn Woort te houden Even.

2. Ick bid' noch meer O Heere Godt
Ghy connet my wel gheven,
Dat ick niet weder word' te spot,
Die Hoping' gheeft daer neven,
Voor al, als ick moet van hier gaen,
Dat ick dy mach Betrouwen,
End niet bouwen,
Noch op myn wercken staen,
Het mocht my Eewich Rouwen.

3. Verleent dat ick wt Herten grondt
Myn Vyand' mach vergheven,

[fol.  Ccxlij.r]

 

Vergheeft my oock all' myne Sond',

 

Werckt my een nieuwe Leven,

 

Dijn Woort myn spijs laet altoos zijn,

 

Myn Siel daer met gheneeren,

 

My te weeren,

 

Als Ong'lijck comt en pijn,

 

Dat my haest mocht verkeeren.

 

 

 

4. Laet my geen Lust, noch Vrees van dy,

 

In dees Werelt affweynden,

 

Volstandich zijn aent Eynd' gheeft my,

 

Ghy hebt in dijnen Handen,

 

End wien ghy gheeft, die heeft om niet,

 

Niemant en mach verwerven,

 

Noch gheerven,

 

Door wercken dijn Genaed',

 

Die ons verlost van sterven.

 

 

 

5. Ick ligh in strijdt end teghenstreeff,

 

Helpt ghy Heer Christ den swacken,

 

Aen dijn Ghenaed' alleyn ick cleeff,

 

Ghy condt my stercker maecken,

 

Coemt nu Aenvechtingh' (HEER) soo keer,

 

Dat sy my niet om vaten

 

Ghy condt maten,

 

Dats' my niet en verveer,

 

Ghy sult het niet toe laten