De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp syn eyghen Voys.COmt hier tot my, spreect Godes Soon
Al die ghy zijt beswaert so doen
Met sonden hart beladen,
Ghy Jonghen, Ouden, Vrou en Man,
Ick wil u gheven, wat ick haen,
End heelen uwe schaden.
2. Myn Jock is soet, myn bordt gering,
Wiet' my na draecht in dien geding,
Dat hy der Hell' ontwijcke,
Ick help hem trouw'lijc, dat hy't draecht,
Met myner hulp dat hy bejaecht
Dat eewigh' Hemelrijcke.
3. Wat ick ghedaen heb, en noch voort
Beleden in myn leven (hoort)
Dat sult ghy oock vervullen,
Ja wat die mensch denckt, spreect en doet,
Dat comt hem al te recht en goet,
Alst gheschiet na Gods willen.
4. Geern' woud' die Werelt salich zijn,
| |
[Folio Ccxxxv.v]
| |
Wanneer niet waer die smart en pijn,
Die alle Christen lijden,
So can't en mach niet anders zijn,
Dies hem begeef' daer willich in,
Wie eew'ghe pijn wil mijden.
5. All Creatuer, elck op zijn pas,
Wat leeft in water, lucht en gras,
Door lijden moet het eynden,
Wie dan in Godes naem niet wil,
Die moet op t'lest nae duyvels hel
Hem keeren ende weynden.
6. Die Mensch is huyden frisch en lanck,
En morghen is hy doot'lijck cranck,
Haest moet hy oock gaer sterven.
Ghelijck die Bloemen op het Velt,
Also moet oock die schoone Welt,
In oogenblick verderven.
7. Die Werldt verschrickt voor den doot,
Als eener leyt in lesten noot,
Dan wil hy eerst vroom werden.
Die een doet dit, die ander dat,
En zijne arme Ziel verget,
Dewijl' hy leeft op eerden.
8. En als hy niet meer leven mach,
So heft, hy aen een groot geclaech,
Wil hem tot Godt eerst geven,
Ick vrees voorwaer, dat Godts ghenaed,
Die hy altijts verspottet haet,
Sal swaerlijck op hem sweven.
| |
[Folio Ccxxxvj.r]
| |
9. Wat groote goet helpe den Rijcken,
Wat helpt den Jonghen stoute moet?
Hy moet uyt dese Meyen.
Wann' eene hadd' die gantsche Weldt,
Goudt, Silver, en oock alle gelt,
Noch moet hy aen dien Reyen.
10. Wat helpt den G'leerden groote const:
Die Wereltlijck' pracht is gaer om sonst,
Wy moeten alle sterven,
Wie hem met Christo niet verblijt,
Wijl' hy leeft in den g'naden tijt,
Die moet eewich verderven.
11. Daerom so merckt lief Kind'ren mijn,
Die ghy tot Godt begeeft u fijn,
Gaet niet den wech ter zijden,
Houdt steedts aen t'helge Godes woort,
Dat is der Sielen hoochst' confoort,
Godt sal u wel verblijden.
12. Siet, dat ghy t'goet om t'quaede geeft,
Siet, dat ghy hier onschuldich leeft,
Laet u die Wer'lt vry schempen,
Gheeft Godt die wraeck end' alle eer,
Den engen padt gaet sonder keer,
Godt sal die Wer'lt fijn dempen.
13. Als het u ging nae Vleesches moet,
Met gonst, gesontheyt en groot goet,
Seer haest soudt ghy vercouden,
Dies schict u Godt veel droefheyt herdt,
Daer met dat Vleesch getuchticht werdt,
| |
[Folio Ccxxxvj.v]
| |
Tot eewigh' vreuchd' behouden.
14. Is nu dat Cruys so bitter dy,
Gedenckt hoe heet die helle sy,
Daer heen die werelt doet jagen.
Daer lijf en Ziel sal lijden pijn,
En sonder eynde eewich zijn
In hell'sche quael en plagen.
15. Dies sullen wy na dese tijt
Met Christo hebben groot jolijt,
Daer aen sull'n wy gedencken,
Gheen Tonge can uytspreecken schoon
Die glory, en dat eeuwigh' loon,
Die ons die Heer sal schencken.
16. En wat die eew'ge Godt, die leeft,
Door zijnen Geest belovet heeft,
Gesworen by syn namen,
Dat houdt en geeft hy seecker daer,
Die help ons in der Eng'len schaer,
Door Jesum Christum, Amen.
|
|