De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Van die Passie des Heeren Iesv Christi: O Mensch beween.

Op de Voys: Het syn salich alle die.

O Mensch beween dijn Sonde groot,
Daerom Christus hem in den Doot
Des Cruyces moeste gheven.
Van Bangicheyt Jesus die HEEr,
In Gaerden Ancxtich gins end weer,
Ginck bidden ende Beven.
Syn Ziel was droevich in den Doot,
Syn bloedich sweet op d'Aerde vloot,
Een Enghel troost hem goedich.
Wilt ghy in Sonden slapen noch?
Ontwaecket ende Biddet doch,
T'is Waeckens nu wel noodich.

2. Ghevangen end ghebonden fel,
Valschlijck end sonder all' Wtstel,
Veroordeelt is ten Doode.
Jae spoghen hem int Aenghesicht,
Deerlijck met Vuysten toe ghericht,

[fol.  Cxc.v]

 

Plaechd' hem die Vyandt snoode.

 

Die Waerheyt had' daer gheen ghehoor,

 

Al syn onschult het recht verloor,

 

Soo gaet het noch op Aerden.

 

Maer wie nochtans in Cruys en Noot,

 

Die Waerheyt niet vry blijcken doet,

 

Hoe mach hy Salich werden?

 

 

 

3. Mismaect met geess'len Jammerlick

 

Die Doornen boven al pijnlick,

 

Syn heylich Hooft te steken.

 

Selfs moest hy draghen noch syn Cruys

 

Ghedwonghen van t'Godloos ghespuys,

 

All' Vrienden van hem weken.

 

Jae Naeghelvast door Hand' end Voet,

 

Moest noch aent Cruys in sulcker Noot

 

Azijn end Galle drincken.

 

Ach HEEre Christ verbidd' ons Trou,

 

Dat ons die Sonde recht berouw',

 

End niet ter Helle sincken.

 

 

 

4. Denck sondich Mensch wat Christus seyd',

 

Dien, die beclaechden hem syn Leydt,

 

Wilt myn Cruys niet beclaghen,

 

Claecht u, end' uwe Kinder stout,

 

Want doetmen dit aen't groene Hout,

 

Wat moet het dorre waghen?

 

Ach Heer helpt ons bedencken wel,

 

Der sonden grouwel end ghequel

 

Dijn Passy zij ons Spieghel,

[fol.  Cxcj.r]

 

Hoe Vyandt Godt den Sonden is,

 

End hoe wy zijn verlost ghewis,

 

Hout ons by desen Reghel.