De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CXLVIII. Laudate Domin.

Op de Voys: Het syn doch salich alle die.

LOvet den Heer ghy HEmel schoon,
Looft doch den Heer in synen Troon,
Looft hem al Eng'len tsame,
Syn Heyren Looft hem Allegaer,
Vanget aen in der Hoochten daer
Loofft hem ghy Son end Mane,
Ghy Sterren al claer Lichtende
Hem Looft, ghy Hemelen oocmee,
Hem over al wilt Loven,
Den HEre Looft al vrolick fijn,
Met al die Wat'ren die daer zijn,
Hooch aen den HEmel boven.

2. Den Naem des Heeren doch Loff geeft
Syn Woort all' Dinck gheschapen heeft
End Eewich houdt in waerden.
Hy Oordonneertse dat sy niet
Gaen moeten anders t'geener Tijdt,
Den HEEre Looft op Aerden.
Ghy Walvisschen en Diepten tsaem,
Vier, Hagel, Snee, en Damp bequaem
Stormwinden en Tempeesten,
Die s'Heeren Woort end Wille goet,
Doen end volbrenghen metter spoet,
Hem Looft al met den Besten.

3. Ghy Bergen, Heuvlen groot en cleyn,

[fol.  CLxxviij.r]

 

Vruchtbare Boomen schoon end reyn,

 

Die Ceed'ren al met eene,

 

Ghedierte ende alle Vee,

 

Ghewormte ende Voog'len mee,

 

All'gader int ghemeene.

 

Ghy Coninghen end Volcken al,

 

Ghy Vorsten, Rechters groot en smal

 

Op Aerden al te same,

 

Jong'linghen ende Maechden fier,

 

Oudt ende Jonck schaemt u niet hier

 

Te Loven s'Heeren Name.

 

 

 

4. Want synen Naem is hooch Alleen,

 

Syn Loff so wijt gaet als Certeen

 

Is HEmel ende Aerde.

 

Den Hoorn zijns Volcx tot syner Eer,

 

Verhooghet end Oprecht die HEEr,

 

Die Heyl'ghen groot van waerde,

 

Hem Loven ende Dancken wel,

 

End all' die kindren Israel,

 

Hem Prijs end Loff voor draghen,

 

Het Volck dat hem syns Gods niet schaemt

 

End altijdt Dient so dat betaemt,

 

Hem Loven t'Allen Daghen.