De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CXXX. De profundis cla.

Op dese Tweederley zijn eyghen Voysen: Als hier nae volget.

1. VVT dieper Noot schrey ic tot dy,
HEEr Godt verhoort mijn Roepen,
Dijn g'nadigh Ooren keer tot my
Om mijn Ghebedt doets' Open.

[fol.  CLx.r]

 

 

Want ist dat ghy wilt sien hier aen

 

Wat Sond' end Onrecht is ghedaen,

 

Wie kan (HEER) voor dy blijven?

 

 

 

2. By dy gelt niet dan G'naed en gunst

 

Die Sonden te vergeven,

 

Om niet is onse Doen en Kunst,

 

Oock in den besten Levend',

 

Voor dy niemandt hem Roemen kan,

 

Dies moet dy vreesen alleman,

 

En dijner G'nade leven.

 

 

 

3. Daerom op Godt wil Hopen ick,

 

Op mijn verdienst niet bouwen,

 

Op hem mijn Hert sal vastlick,

 

End op syn Goetheyt Trouwen,

 

Die my toe seydt syn weerdich Woort,

 

Dat is mijn Troost, mijn trou Confoort

 

Des wil ick steedts verbeyden.

 

 

 

4. Al duerent schoon tot in den Nacht

 

End weder aen den Morghen,

 

Noch sal mijn Hert aen Godes Macht,

 

Vertwijff'len niet noch sorghen,

 

So doet Israel rechter aert.

[fol.  CLx.v]

 

Die wt den Geest herboren werdt,

 

End synes Gods verbeyde.

 

 

 

5. Al syn by ons veel sonden quaet,

 

By Godt is meer Ghenade,

 

Syn Handt te helpen heeft gheen Maet

 

Hoe groot oock sy die schade,

 

Hy is alleen die Herder goet,

 

Die Israel verlossen moet

 

Wt synen Sonden alle.