De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CXXVII. Nisi Dominus.

Op de Voys: So Godt de HEER niet by ons staet.

1. VVAer GOdt niet selffs t'Huys gaey en slaet,
En schickt all' Dinck daerinne,
Vergeefs men Arbeydt vroech en Laet,
Verloor'n is sterckt end sinne.
All' sorg' end moeyt' vergheves gaet,
So GOdes Hulp niet by ons staet,
All' Arbeyt is verlooren.

2. Waer Godt die Stadt niet Onderstaet
En bouwet Thoorns en Dooren,
Daer helpt gheen Menschen wijse Raet
All' Wacht is daer verlooren,
Waer Godt gheen Lust te Waecken heeft
Daer waeckt om niet al watter Leeft,
All' Const end Macht moet vallen.

3. Dies merckt daer op all' die so gaen

[fol.  CLviij.r]

 

Sonder Gheloove leven,

 

En soeckt u Broot met vroech Opstaen

 

GOdt wilt also niet geven.

 

Maer die hem Vreesen, valt het toe

 

Al sonder Moeyt, niet wetend' hoe,

 

Die syn Ghenaed' verwachten.

 

 

 

4. Des Lijves Vrucht, die Kindren zijn

 

Die ons Godt schenckt tot Erven,

 

Dien hyse gundt ten Huyse fijn,

 

Hy laet niemant verderven.

 

All' Dingh' hy met syn Seghen vult,

 

De Heer Dorst en Hongher stilt,

 

Wt goetheyt end Ghenade.

 

 

 

5. De Pijlen syn ins Reusen Macht

 

Als hy wil gaen te strijden,

 

En schietse waer hy heeft ghedacht,

 

Ter rechter Plaets en Tijden.

 

So syn de Menschen Jonck end Oudt

 

In Gods gewelt, (wie hem betroudt)

 

Hy gaet het al versorghen.

 

 

 

6. Dies laet ons trouwen op syn Woort

 

End sien op zijne Handen,

 

Hy sal ons helpen altijdt voort,

 

Wy worden niet tot schanden,

 

Hy wil ons Koocker vullen wel,

 

So hebben wy ghewonnen spel,

 

Voor ons Vyanden allen.