De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. XCV. Venite exultemus.

Op de Voys: O HEERE GOdt dijn Godlijck Woort, etc.

COemt doch hier by, zijt alle bly,
Singht vrolijck God den Heeren,
Want ons Heylant en troost is hy,
Dies laet ons Jubileren.
Met Dancken voor syn Aensicht gaen.
En Juychen t'syner Eeren,
Met Psalmen goet end' wel ghedaen,
Syn Loff altijt vermeeren.

2. De HEEr een Godt en Coninck is
Der Goden All' ghelijcke,
Want t'is in syner hant ghewis,
Al wat voort brengt t'Aertrijcke,
Die hoochsten aller Berghen fijn,
(Als yeder can bemercken)
Die Zeede en de Droochte zijn
Al zijnder handen wercken.

3. Dies coemt, laet ons aenbidden gaen
En knielen voor den HEERE,
Diet al (Wat leven heeft ontfaen)
Ghemaeckt heeft end' gheneeret//
Want hy is onsen Godt end' HEER,
Barmhertich end' ghenadich,

[fol.  Cxv.r]

 

End' wy zijn Volck en Schapen teer,

 

Hy weydet ons ghestaedich.

 

 

 

4. Soo huyden ghy aenhoort syn stem,

 

Verstockt niet uwe herten,

 

Ghelijck te Massa schieden hem,

 

Dijn Vaders sonder scherten,

 

My tarchden, end' versochten seer,

 

End' myne wercke saghen,

 

Doch doolend', op haer Loeden meer

 

Straff, Onghenaed' en Plaghen.

 

 

 

5. Ick heb ghehadt wel veertich Jaer

 

Veel Arbeydt, Moeyt en smerte,

 

Al met dit volck, dat ick seyd' daer,

 

T'zijn Luyden dien haer herte,

 

Staech dwalen wil, dies swoer ick, siet,

 

In mynen thoorn, sy souden

 

Tot myner Ruste comen niet,

 

Want sy my niet betrouden.