De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. LIII. Dixit insipiens.

Op de Voys: Aen Water vlieten Babylon.

DE Dwase seyt, daer is gheen Godt,
In syn Ghemoet end' Leven,
Verdorven zijn sy sonder Spot,
Tot quaetheyt heel begeven.
Godt sach op Menschen kinder tsaem,
Oft yemant Vreesde Godt bequaem,
Sy waren aff ghevallen,
Gants onnut, en vol Arch ghemoets,
Haer gheender deeden yet wat goets,
Niet een oock van hun allen.

2. Al ghy quaetdoenders, segt: wanneer
Wilt ghy u doch bekeeren?
Die mijn Volck heel end' al verteert,
Daer met ghy u gheneeren?
Maer sy en Roepen Godt niet aen,
In groote Vrees sy altijdt staen,
Om hare valsche Rechten,
Want Godt gaetse verstroyen al,
Die maecken Sond' daer geen zijn sal,
Godt is int vroom Gheslechte.

3. Der Armen Raedt beletten sy,

[fol.  lxiij.r]

 

Syn waerschouw' end' syn Leere,

 

Midts hy syn hoop heeft t'allen ty,

 

Alleen in Godt den Heere.

 

Wie sal ons Siel verlossen wel?

 

Wt Zyon sal Godt Israel,

 

Die salicheyt ons bringhen,

 

Verlossen die ghevanghen al,

 

Dies Israel verheughen sal,

 

En Jacob vrolick springhen.