De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids– AuteursrechtvrijOp de Voys: Aen Water vlieten Babylon.GElijck een Hert van Dorstes Pijn,
Schreyt nae Versch Water, Heere,
So roept en dorst die Siele mijn,
Nae dy mijn GOdt vol Eere,
Jae nae den levendighen Godt,
Wanneer coem ick doch uyter noot,
Dijn aenschijn, Heer t'aenschouwen?
Mijn tranen door veel weenens swaer
| |
[Folio L.r]
| |
Die syn my Dach en Nacht voorwaer,
Mijn Spijs in mijn Benouwen.
2. Als sy (die Godloos) met veel spot
Verachtlijck tot my spreken,
Waer is nu (segt ons) uwen Godt,
Die hem ws Leedts can wreken?
Wanneer ick nu ghedenck daer aen,
Mijn Hert ick gae wt storten dan,
En troost my selfs int Lijden,
Ick hoep het sal Faelgieren niet,
Dat Godt my noch als wt t'Verdriet
Verlossen en bevrijden.
3. Wanneer sal ick doch moghen gaen
Ten Huyse Gods ons HEEREN,
En daer t' geluyt des Danckens slaen?
Met dien die dy Godt Eeren.
Mijn Siel waerom bedroeft ghy my,
En zijt so vol Onrust daer by,
Op GOdt hoept altijdt meere,
Want ick sal (om die Salicheyt
End' hulp syns aensichts my bereyt)
Noch dancken Godt mijn HEEre.
4. Mijn Godt, mijn Siel is droeff in my,
Dies ben ick dijns ghedachtich,
| |
[Folio L.v]
| |
Aen t' Goede dat daer dede ghy,
Aen de Jordane crachtich,
Als oock te Hermonim int Landt,
Dies help my nu oock HEEre (want)
D'een Diept tot d'Ander schreyen,
Als uwe Waterwaghen groot,
En Baren gaen my over t'Hoot,
Met Ruysschen veelderleyen.
5. Des Daechs syn goedicheyt de Heer
Belovet end' bewijset,
Des Nachts ick houd' oock dese Leer,
Dat ick hem Looff en prijse,
En bidd den Godt mijns Levens aen,
Ick seg: O Godt, wilt my bystaen,
En mijnder niet vergheten,
Waerom moet ick so treurich zijn,
Verdruckt so voor den Vyandt mijn,
Als hadt ghyt? Niet gheweten.
6. T' is mijn Ghebeent' een Moort, wanneer
Sy tot my spreken smadich,
Waer is nu uwen Godt end' HEEr?
Die help u nu ghenadich.
Maer mijn Siel wat bedroeft ghy my,
En so veel Onrust zijt daer by,
Op Godt hoopt, en verbeydet,
Want ick hem dies noch dancken sal
Dat hy mijn Godt is, die my al
Schoon heeft zijn hulp bereydet.
|
|