De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids– AuteursrechtvrijOp de Voys: Aen Water vlieten Babilon: Als volghet.DEn HEEr verbeyde ick altijt,
Hy Neycht hem my te hooren,
Hy trock my wt den graff subijt,
Daer ick in lach ten Ooren.
| |
[Folio xlvij.r]
| |
End' wt den swaren dicken slijm,
Steld' wter Noot die Voeten mijn,
Op een Steenrotz hooch seere,
End' hy gheleyde mijnen Gang',
Mijn Mondt hy gaff een nieu ghesang
Te Loven Godt den HEERE.
2. Dit sullen veel sien, end' oock nu
Godt vreesen en Betrouwen,
Wel hem, die synen hope Trou,
Steedts sett op GOdt te bouwen,
Hem niet keert tot den Stouten quaet,
Noch met die Leughenaers om gaet
Veel Wonders HEEr ghepresen
Hebt ghy ghedaen, Wie's ws ghelijck?
Groot dijn ghedachten syn en Rijck,
| |
[Folio xlvij.v]
| |
Die ghy ons hebt bewesen.
3. Dat wil ick gaen Verconden fijn,
Voor all' de Werelt draghen:
Te groot sy te vertellen zijn
Ghy hebt gantsch gheen Behaghen
Aen Offer, en Spijsoffer, Maer
Mijn Ooren opende ghy claer,
Dat ick soud' hooren HEERE,
Want ghy noch Offerhande goet,
Noch oock Sondoffer, met Bocx bloet,
Van niemandt niet begeeren.
4. Doen sprack ick: Siet, ick coem, van mijn
Staet in den Boeck geschreven,
Te doen willich den Wille dijn,
Word' ick (mijn Godt) ghedreven,
In mijn Hert is dijn Wet bereyt,
Te Pred'gen dijn Gherechticheyt,
In die Ghemeynte reyne.
Ick wil oock mijne Lippen (siet)
Van uwen Woorde keeren niet,
Dat weet ghy HEER alleyne.
5. Ick heb oock dijn Gherechticheyt
In mijn Hert niet verborghen,
Spreeck van dijn Woort en dijn Waerheyt
Den Avont en den Morghen,
Uwe Ghenaed' en Trouwe siet,
Twijgh' ick in der Ghemeynten niet,
Dies niet van my laet varen,
Heer dijn Barmherticheyt, maer laet
| |
[Folio xlviij.r]
| |
Dijn Trou en Goetheyt wt Ghenaed,
My altijdt wel bewaren.
6. Want Ong'luc heeft my so omvaen,
Dat ickt niet can wt spreken,
Mijn misdaet grijpt my oock so aen,
Dat sy t'ghesicht my breken,
Sy syn gheworden meer dan t'hayr
Op mijnen Hoofde, en te swaer,
Mijn hert heeft my verlaten.
Laet u behaghen, HEEr dat ghy
My nu verlost, te helpen my
Haest u, coemt my te baten.
7. Sy moeten haer all' schamen daer,
En t'schanden worden tsamen,
Die my staen nae myn Siel, om haer
Te dooden t'mijnder blamen,
Te rugghe moeten vallen sy,
Ghescheynt oock worden all' die my
Quaet gunnen ende quellen.
Ghescheynt sy moeten worden me,
Die segghen daer van my he, he,
Godt sals' al neder vellen.
8. Het moeten bly en vrolick syn,
Die alle die dy soecken,
En die dijn heyl beminnen fijn,
Oock segghen t'allen hoecken,
Hooch sy ghelooft daer voor de HEEr,
Want ick ben arm, Elendich seer,
Om Godt des HEEren Name,
| |
[Folio xlviij.v]
| |
Maer ghy Heer sorcht dan noch voor my
Mijn Hulp die my verlost zijt ghy,
Mijn Godt, wilt haesten, Amen.
|
|