De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. XXVII. Dominus illu.

Op de Voys: An Water vlieten Babilon, Also hier nae volcht.

DE Heer is mijn Licht end' mijn Heyl
Voor wien soud' my dan grouwen,
GOdt is mijns Levens Cracht en deyl,
Aen hem wil ick my houwen,

[fol.  xxix.r]

 

 

Dus so die boos Vyanden mijn

 

Mijn Vleysch verslinden wil, moet hy

 

Aenloopen end' oock vallen,

 

Oft my een Heyr bestrede, Siet:

 

So sal mijn hert oock vreesen niet,

 

Noch my daer van ontvallen.

 

 

 

2. Wanneer een krijch coemt tegen my,

 

Op GOdt is myn betrouwen,

 

Een dinck wil ick hem bidden vry,

 

Dat soud' ick geern behouwen,

 

Dat ick in s'Heeren Huys mach gaen,

 

Aenschouwen Godes dienste schoon,

 

Syn Tempel visiteeren.

 

Want hy bedeckt my al met vlijt,

[fol.  xxix.v]

 

In zijnen Tent ter booser Tijt,

 

Seer wel nae mijn begeeren.

 

 

 

3. Verheft my op een Steenrots fijn,

 

Sal oock mijn Hooft verhooghen,

 

Nu over die Vyanden mijn,

 

Die om my syn ghetoghen,

 

Soo wil ick in des HEERen Huys,

 

Danckseggen, end' oock in mijn Cruys

 

Godt Loven t'allen Daghen,

 

HEEr hoort mijn stem, ick roep tot dy,

 

Zijt my ghenadich, End' oock my

 

Verhoort met all' mijn Claghen.

 

 

 

4. Ick wil dijn Aensicht soecken HEer,

 

Dat niet van my aff keere,

 

Verstoot dijn Knecht doch niet so seer,

 

Ghy zijt mijn Helper HEERE

 

Verlaet my niet, noch treckt van my

 

Dijn Handt, mijn Heyl, dat bid' ick dy,

 

Want t'hebben my verlaten

 

Mijn Vader en mijn Moeder gaer,

 

Maer HEer ghy neemt my op voorwaer

 

Tot mijner Sielen bate.

 

 

 

5. Heer wijst my uwen Wech en Baen,

 

Gheeft my niet in haer Handen,

 

Want Vinnich teghen my op staen,

 

Ghetuygen valsch met schanden,

 

Maer ick ghelooff dat ick noch sal

 

Des HEERen Goetheyt sien met al,

 

Die leven in den Lande.

[fol.  xxx.r]

 

Verbeydt den HEER, end' zijt gerust,

 

Laet syn dijn Hert altijdt ghetroost,

 

Verbeyd' altijdt des HEERen.