De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Het syn doch Salich alle die. ICk danck van gantscher Herten u:
| |
[Folio vij.v]
| |
 Mijn Godt, mijn Heer, en wil oock nu
Dijn Wonder veel vertellen,
Ghy Alderhoochst' u Naem ick bly,
Wil Loven en verheughen my,
Want ghy te Rug doet vellen
Mijn Vyanden, voor t' Aensicht dijn
Ghevallen end' omcomen syn,
Recht cont ghy haer vergelden,
Want ghy (die al mijn saecken slecht)
Sitt op den Soel een Rechter recht,
Die Heyden doet ghy schelden.
2. Die God'loos hebt ghy doen vergaen
| |
[Folio viij.r]
| |
Met haer, heur Namen wt ghedaen,
Datmens niet meer sal dincken,
Het sweert des Vyandts heeft een eynt,
Haer steden hebt ghy om gheweynt,
End' eeuwich doen versincken.
Der Godloosen ghedachtenis,
Met haer t'eenmael verganghen is,
Maer eeuwich blijft die HEERE,
Syn Stoel hy t' Oord'len heeft bereyt,
Hy recht d'Aerd met gherechticheyt,
T'volck hy oprecht regieret.
3. De HEER die is des Armen schut,
Een Schilt ter noodt, in angst seer nut,
Dies sullen op u hopen,
Die uwen Naem (Heer) kennen recht,
Want gheensins ghy verlaet den Knecht
Die u heeft na gheloopen,
Nu looft den HEER die t'Zion woont,
Vercond' den volck, en haer verthoont
Syn doen en syn ontfermen,
Want hy ghedenckt en vraecht na t'bloet
Der Vromen, en vergheten doet
Des schreyens niet der Armen
4. Zijt mijns ghenadich, siet en kent
Onder den Vyandt mijn ellent,
Ghy die my hebt verheven
(Heer) wt die poorten van den Doot,
Op dat mijn stem v lof maeck groot,
(Soo langh als ick sal leuen)
| |
[Folio viij.v]
| |
In Zions Dochters dueren vry,
Dat ick my uwer hulp verbly,
T'syn in den Cuyl ghevallen
(Die Heyden) die sy graefden mijn,
En selfs int Net ghevallen zijn,
Dat sy my spanden allen.
5. Soo kent men dat de Heer recht doet,
Verstrickt is des Godloosen voet
Door t'Woort int werck syns handen,
Die Godloos moeten al ter Hel,
Die Heyden die hem zijn rebel.
Al in de Helsche branden.
En die vergheten Godt den Heer,
Want hy hem tot den Armen keer,
Wil die niet gantsch vergheten,
En der Elenden Hope syn,
Moet Eewich niet verloren zijn,
Maer t'wort haer wel toe meten.
6. Dat d' Overhandt (O Heer opsiet)
Die Menschen bidd' ick) crijgen niet,
En laet veroordeelt werden,
Die Heyden voor dijn Aengesicht
Dat sy bekennen dijn Ghericht,
Die woonen hier op Eerden,
O HEER Haer eenen Leeraer sett,
Dat sy recht kennen uwe Wet,
En loven uwen Name,
Dat al die Heyden int ghemeyn
Bekennen dat sy Menschen syn,
| |
[Folio ix.r]
| |
En ghy alleen Godt, Amen.
|
|