Christelijke liedekens ten deele nieuw gemaekt en ten deele getrokken uyt andere lied-boekxkens

[p. 92]

Zaemenspraeke Tusschen Titer (deugdzaem Kind.) en Coridon (Wereldsch Kind.)

Stemme } Hoe lang zullen wy nog aeken
Stemme of } Galathea dreef haer' Schaepen.

 

1. Titer.

 

Ach hoe lang zult gy nog wagten

 

Goridon myn lieven Maet

 

Van naer d'edel Deugd te tragten

 

Hoe blyft gy dus in beraed

 

Wilt myn' stoutigheyd gedoogen

 

'T is om u het best te raen

 

Dat ik u dit stel voor oogen

 

Wilt myn reden niet versmaen.

 

2. Coridon.

 

Titer wel wat stelt gy vooren

 

Dit en had' ik niet verwagt

 

Gy komt myn gemoed te stooren

 

Zonder reden, t'onbedagt

 

T'wyl gy wilt 't vermaek verbannen

 

Die men in de Jongheyd vind

 

En te vroeg de hersens spannen

 

Van een jong en teeder Kind.

 

3. Titer.

 

Wel waerom de Bloem van 't Leven

 

Aen den Heer niet toegewyd?

[p. 93]

 

Waerom niet de Jeugd gegeven

 

Liever als den ouden tyd?

 

'T is alleen door zyn Genaede

 

Dat Hy ons het leven schenkt

 

Jong of oud, 't zy vroeg of spaede

 

'T is met regt dat m'op Hem denkt.

 

4. Coridon.

 

Hoe! zal men zig zelven kwellen

 

In de teere en groene jeugd?

 

En een toom en regel stellen

 

Aen zyn' driften en zyn' vreugd?

 

'T is te drukkig en te pyn'lyk

 

Titer ziet wat gy begint

 

Nog 't en is ook niet waerschyn'lyk

 

Zulks te hopen van een Kind.

 

5. Titer.

 

Coridon al die vermaeken

 

Gaen alleen de zinnen aen

 

'T zyn al slegte en ydel zaeken

 

En het hert blyft onvoldaen:

 

Maer wilt gy de Deugd beminnen

 

Gy voelt haest uw hert verzaed

 

Gy voelt eene vreugd van binnen

 

Die dat al te boven gaet.

 

6. Coridon.

 

Gy wilt my dan wys gaen maeken

 

Dat men tusschen veel verdriet

 

Eene waere Vreugd kan smaeken

 

Titer, ik en vat dit niet

 

Moet men niet om Deugd te winnen

 

Altyd zynen zin afgaen

 

'T Vasten en 't Gebed beminnen

 

Kan men hier in vreugd ontfaen?

[p. 94]

 

7. Titer.

 

Schoon 't beginsel schynt vol smerten

 

Die God boven al bemint

 

Voelt een louter vreugd des herten

 

Die men nergens anders vind

 

Augustinus lang voor dezen

 

Stortte bitter klagt op klagt

 

Van die Schoonheyd noyt volprezen

 

T'hebben al te laet betragt.

 

8. Coridon.

 

Ach! ik voel myn hert bewegen

 

Om te volgen uwen raed

 

Maer den wille vegt nog tegen

 

Om te komen tot de daed

 

Dog hoe zullen myn' Gezellen

 

Ziende dit myn nieuw besluyt

 

My beschimpen, komen kwellen

 

En gestaedig lachen uyt.

 

9. Titer.

 

Hoe! uyt vreês van te mishaegen

 

Aen het deugdeloos Getal

 

Zult gy laeten nae te jaegen

 

Uwen God, en uwen Al?

 

Liever moest gy u verblyden

 

Van met hun niet wel te staen

 

Stelt dit opzigt vry ter zyden

 

Want dit heeft'er veêl verraen.

 

10. Coridon.

 

Liefsten Vriend, ô! herte-roover!

 

Uwen iever baert my vreugd

 

Titer ziet, ik geef my over

 

'K wil omhelzen d'edel Deugd

[p. 95]

 

'K wil voor goed met hert en zinnen

 

Spyts al wat men zeggen mag

 

God gaen dienen en beminnen

 

Tot myn alderlesten dag.

 

11. Titer.

 

D'Eere dient aen God gegeven

 

Die u deês genaede doet

 

Van te haeten 't zondig leven

 

En te zoeken 't waere Goed

 

Laet ons blyde Stemmen paeren

 

Om te zingen zynen Lof

 

Met d'ontelbaer Engelschaeren

 

Van het Eeuwig-zalig Hof.

 

12. Titer en Coridon.

 

ô! Gelukkig' Hemelingen

 

Lyd dat wy met U te zaem

 

Een Bedank-Lied mogen zingen

 

Om te Loven 's Heerens Naem

 

Die zyn Liefde deêd ontvonken

 

In het bloeyen onzer jeugd

 

Zyn genaed' ons heeft geschonken

 

En den iever tot de Deugd.

EYNDE.