Den christelycken dool-hof
(1663)–Anoniem Christelycken dool-hof, Den–
AuteursrechtvrijDoor-vlochten, ende verciert met godtvruchtige liedekens
[pagina 65]
| |
Isser wel lyden 'twelck gheleken,
Met recht can wesen by het myn?
Wilt uw' goet duncken vry uyt-spreken.
2. Myn lichaem, myne teere leden
Door-siet van boven tot beneden,
En merckt eens oft daer ivers werdt
Oock d'alder-minste deel ghevonden,
Het welcke niet en heeft syn smerdt,
En niet en is vervult met wonden.
3. Vol weedom is gheheel myn herte,
Myn ziele leydt soo groote smerte,
Dat ghy, noch gheenen mensch die leeft
En zyt bequaem om te bespeuren
Wat droefheydt haer bevanghen heeft,
| |
[pagina 66]
| |
En hoe eylaes! sy compt te treuren.
4. Uyt liefde kom ick dit te lyden,
Op dat ghy u eens soudt verblyden,
O mensch die moest om uw' misdaet
Zyn inder eeuwigheydt verloren,
Hier-om tot uwen troost, en baet,
Ick uwen Godt ben mensch gheboren.
5. Wat weder-liefde comt ghy gheven
Aen my, die heb voor u myn leven
Aen 'tKruys gheschoncken, soo ghy weet?
Soudt ghy wel om my te behaghen
Een spytigh woordt, oft eenigh leet
Willen verduldelyck verdraghen.
6. Hoe zyt ghy dan ter tydt te vreden
| |
[pagina 67]
| |
Als ghy door lyden wordt bestreden?
Eylaes! door onverduldigheyt
Gaet ghy terstont een ider claghen,
Dat u soo veel wordt op-gheleyt,
En roept, ô Heer, cort myne daeghen,
7. Ick en sal niemandt overlaeden,
'kBen eenen Vader der ghenaeden,
Ick sien een-ieders cranckheyt in;
Maer ick bekenne, en belyde
De welcke ick het meeste min
Ick op der aerde meest castyde.
8. Wel aen dan mensch, wilt sijn verduldigh
Al had ghy lyden menighvuldigh,
Volght altyt Iob met cloecken moet;
| |
[pagina 68]
| |
En laet het u doch niet verdrieten,
Soo sult ghy naer-maels 'teeuwigh goedt,
En d'eeuwigh vreught met hem ghenieten.
|
|