Bzzlletin. Jaargang 31

[p. 91]

Maria Barnas
De Amstel

Het water van de Amstel draagt zilver
weerkaatst ruimte op de ruiten
van de tram maar alles wat ik zeg bestaat

Heeft al voor ik het kan verwoorden vorm
gevat en de duiven spreiden de vleugels
schudden luidruchtig de luchtige rokken

Mijn nachten bestaan uit niets dan dagen
die niet komen en ik kan niet slapen
uit angst aan het leven voorbij te gaan