Bzzlletin. Jaargang 6

[p. 39]

Wim Gijsen
Mensboom

Onder meer dus dit:
een boom te zijn van een man,
als een gek betakt en bebladerd,
huizen in al mijn oksels.
Fluisteren:
kom maar dan,
eet maar
van dit trage, vezelachtige vlees.
Schuil in mijn hand voor de droevige regen
en ik zal vertellen van vroeger en toen.
Wees maar niet bang,
buiten is ver genoeg weg
en ik ben een vriendje van God.
Klop mijn schors,
eet en drink,
ik ben altijd thuis,
minnaar van wortel en tak.