Bunker Hill. Jaargang 8 (nrs. 29-32)



[pagina 36]
Thomas Blondeau trappenhuis de hemel is van koper je moet die dag alles maken zoals het ooit voor haar was de kamer is prikkeldraad hier en daar wat wol geen schaap te bekennen dat alles op zolder staat zegt de conciërge die ik op eenzaamheid betrap maar dan van de vuige soort slak van het trappenhuis is hij een man die binnen blijft om over het weer te klagen en dan zijn er opeens tredes zo uitgesleten dat ze podia zijn waardoor je midden in de nacht op je borst roffelt, van de liftschacht een kinkhoorn maakt voor dat ene lied dat je al sinds je kattenknieën aan het slijpen bent boven veeg je met wol het zweet van je voorhoofd en vraagt hoeveel zout nodig is voor een slakkenhuis leeg genoeg voor echo