De Brakke Hond. Jaargang 10

Tom Vanoye
Miauw miauw

Geen flodderstaarten duivelskaarten of stinkende
toupet, trek je kousen aan voor ganzenei en drek
dat door in mij. Toe dan, ham je kam en spetter
in 't rond en kom d'r om. Maar lach om mij.

Neem je bolus, smijt ermee, woorddiarreebal
op de plee! Nooit meer tranendonk of karrebonk,
ik schonk een goeie borrel voor de teutelom!
Dan ja, gezwatel, goed. Maar lach om mij.

[p. 59]

 

Dementie, ik? Ratelreuteldomdomdom? Daar komt

 

Boy de Bruidegom in Maximale Feestkledij,

 

hij beukt mij weer maar nee, voor mijn geen jeuken

 

meer. Want lach om mij dan gier om mij dan brul om mij.

 

 

 

(Om te janken.)