De Brakke Hond. Jaargang 8

[p. 140]

Geert van Istendael

Je rode schaamhaar. Venusberg
in rosse gloed. De vlammen in
je ontstoken lijf. Aanstekelijk,
onblusbaar tochtig. Vluchten in
bevochtigd binnenste. Je lachen
na het schokken. Rusten in
je klem, je zuiger. Tepelhof.
Een vinger dwaalt. Je krimpt, je kneust,
je laait. De Venusberg stort in.
Wij keren weer tot as en stof.