De Brakke Hond. Jaargang 8

[p. 155]

Elma van Haren
Over iets vaags in de lente

Lichte niesbuien, luchtig in de buitenlucht. Sneeuwkristallen, patronen
van sneeuwvlokken, die in deze warme mei vreemd genoeg mee de lucht in
gaan met de zwaluwen. Zij zijn zoveel groter dit jaar, zoveel schriller
het verschil tussen warmte en kou in hun kleuren.
Ik herinner me een meeuw in een hete zomer.
Een meeuw in de Calle Union, dat was een verdwaalde streep uit een Neder-
landse winter, als de zeevogels dieper het land ingaan voor voedsel.
Meeuw in winter, misschien gewoon omdat meeuw rijmt op sneeuw en omdat zij
allebei wit zijn. Taal dringt ons beelden op, die wij voor waar accepteren.
Deze dag is doorspikkeld met een doorzichtig bloempatroon, die meeuw en
sneeuw in gedachten brengt. Iets vaags in deze lente.
Hoewel geen meeuw gezien vandaag.

Maar ik wijk niet voor de gedachte aan sneeuw, dat wil zeggen, ik blijf bij
mijn warme dag in mei, maar ik mis iets.
De geur van sigaretten komt in mijn neus en ik nies nog een keer. Het
sneeuwt as. De hond sneeuwt, nu hij zijn pels inruilt voor een luchtigere
deze tijd van het jaar. Het sneeuwt een zilveren glans als uit een zilver-
vloot, de harde munten der eenzaamheid. De heldere nikkelen glans van
klinkende munt, waarin men zich genoeglijk kan laten glijden.
De klank van de munt staat gelijk aan het geluid van de vogels.
Ik hoor het, ik stel het me voor, maar ik kan het niet pakken.
Iets vaags in deze lente. Hoewel geen munt gezien vandaag.

Ik kan mijn handen ten hemel heffen voor wat er zoal op mijn hoofd
valt. Het gewicht van vaagheid, dat mijn rug verontrust.
Ik wandel de tuin in. Er is goed voor gezorgd deze maand, het wordt aan
de struiken gedragen: Judaspenningen.
Dit is het vage wat ik bedoel, dat wat in de Judaspenning verzameld wordt
aan gedachten en de lente verraadt:
sneeuw in mei, meeuw met zwaluw, knisperende eenzaamheid tegenover volle
struiken, licht hoofd met zware voeten, verkoudheid in een zomerjurk.
Verlossing van deze vaagheid is gewenst.
Hooikoorts, gewoon koorts van ruimschoots de lucht

in de lente.