De Boere-dans, of 't gezelschap na de mode

[p. 87]

Aardig Voorval tusschen een Heer en zyn Knegt.

Op een Aangenaame Wys.

EEn klugtig Lied,
Zal ik u gaen verhalen,
't Is waert te openbaren:
Wat 'er is geschiet
Al van een Heer:
Die altyd was genegen
Tot onkuysheid zeer;
Maer zyne knegt,
Die wist van Hoerestreeken,
Ia de zaken wel regt.

2. Den Heer was zat,

Sprak Ian al zonder valen,
Wild my een Meisje halen,
Loopt eens door de Stad;
Zoo gy een ziet,
Brengt haer boven te slapen,
Maer eerst wel verziet,
Van wyn en bier,
Dan zal ik myn vermaken
Met dat Venus dier.

3. Verstoord van zin,

Moest deze knegt gaen zoeken,
En dat in alle hoeken,
Na een schoon Godin;
Maer het wierd heel laet,
Een oud wyf kwam hem tegen
Die op krukken gaet,
Hy vraegd' haer ras?

[p. 88]

 

Of zy aen venus dieren

 

Niet bekend en was.

 

4. Och ja sprak zy,

 

Zou my dat wel gelukken?

 

Al spring ik op twee krukken:

 

Ik ben 'er zelven een!

 

Met een groot rumoer

 

Bragt hy het oude wyf boven

 

Op de Heer zyn vloer,

 

Al met een zet,

 

Bragt hy het oud wyf boven

 

Op de heer zyn bed.

 

5. Myn heer verstaet,

 

Gy mag myn wel geloven,

 

Gaet vry ook maer na boven,

 

't Is een frisse kwand;

 

Den Heer vol brand?

 

Is haestelyk gekroopen;

 

Op het Ledikant:

 

Den oude sa sa?

 

Den heer wist niet beter,

 

Of 't een Ionge Meid waer.

 

6. Maer 't wierd schoon dag,

 

Myn heer die stond verslagen?

 

En begon te klagen;

 

Doen hy het oud wyf zag;

 

Met een groot rumoer,

 

Schopt hy haer van de trappen;

 

Zei jou leeliken hoer?

 

Zeer disperaed;

 

Smeet hy aldaer haer krukken?

 

Agter na op straet.

 

7. In dit getier,

 

Wou hy zyn Knegt vermoorden!

[p. 89]

 

Hy was in zulk een tooren,

 

Hy trok zyn rapier,

 

En sprak gezel,

 

Kon gy niet anders vinde?

 

Als zoon leelik out vel,

 

Maer de knegt zeer gouw,

 

Die heeft de vlugt genoomen;

 

By de heer zyn Vrouw.

 

8. Iuffrouws verstaet,

 

De oorzaek van myn kwaelen;

 

Ik moest wat lekkers haelen,

 

Maer het wierd heel laet:

 

Tot myn verdriet,

 

Deed ik myn boodschap kwaelik;

 

't Is wel meer geschied,

 

Og ja myn vriend,

 

Ik zal t'avond voor uw spreeken,

 

Dat gy ons diend.

 

9. 't Was zo gestelt,

 

Iuffrouw met zoete reden;

 

Heeft aen haer man gebeden,

 

Laet onze knegt niet gaen,

 

Syt gy verstoort?

 

Deed hy zyn boodschap kwalyk,

 

't Is wel meer gehoort,

 

Ons dienstmeid Margriet,

 

Kogt laest wel Sitroenen?

 

Maer zy dogte niet.

 

10. Den heer dogt nou,

 

Al heeft hy myn bedroogen,

 

Hy heeft zeer wel gelogen,

 

Tegens myn huisvrouw?

 

Hy ging daer by,

 

Sprak Ian zo lang gy leven,

[p. 90]

 

Zult gy dienen my,

 

Iou slimme gast

 

Gy weet van hoerestreken,

 

Het geen uw wel past.