|
| |
| |
| |
Op de Executie gedaen in Tessel, op den 20 en 21 October 1779.,
Op 's Lands Oorlogschip De VENUS, aen de Muytelingen van 't zelve Schip; zynde de Sententiën door zyne Hoogheid de Prins van Oranje, merkelyk verligt. De Corporael der Zoldaten; welke gecondemneerd was tot de Kogel, en vervolgens het Cadaver in Zee te werpen; wierd deze zyne straf verligt, met driemael van de Rae in Zee te loopen, en dan gelaerst met 160 Bilslaegen. De Bootsman driemael van de Rae en 150 Slaegen. De Schilder, driemael van de Rae en 150 Slaegen. NB. Deze viel flaeuw en moest met 4 Man, gelyk de vorige weg gedragen worden. De 4de of Onderstuurman, eens van de Rae en 100 Slaegen, als ook op dezelve wyze den Quartiermeester. (Deze Strafverrigting is geschiet op den 20.) Vervolgens waren de Sententiën van de Schieman, Bootsman en Constapel, om met een Kogel voor de Kop geschoten te worden, en het Cadaver in Zee gesmeeten, om door de Vissen te werden verteerd; die van de Eerste is door zyn Hoogheid per gratie verandert in driemael te Kielhaalen, en daar na ter discretie van Commissarissen, gelaarst te worden, en de twee overige ieder eens Gekielhaeld; en daer na gelaerst, mede ter discretie. Zynde dus de Schieman, na dat hy driemaal Gekielhaeld was, gelaerst met 170 swaere Slaegen. De Bootsman en Constapel, na ieder eens Gekielhaeld te zyn, beide gelaerst met 160 Slaegen.
| |
| |
| |
Wyze: O Holland schoon gy leeft in Vreê.
WAt is des Hemels Majesteid,
Rechtvaerdig in zyn daeden,
Dien 't Oproer straft te zyner teid,
Hun stoutheid durve vangen aen;
En tegens zyne Magt opstaen,
Die hy heeft in dit leven:
Aen d'Ovrigheid gegeeven.
Om na hun wyze Hooge Raed,
En nooit tegens het Roer van staet
Weerstreeven; maar 't behaege
Huns wille doen met naerstigheid,
Eer dat het Swaerd hun opgeleid;
Door 't woede uit zyn scheede:
In gramschap ons verbreede.
Gelyk op 's Lands Schip Venus, is
Gebeurd voor weinig dagen,
Aen Muytelingen die gewis,
Welk zy door stoutelyk bestaen,
In groot getalle vongen aen,
Met dreyging om hun ziele
Door 't Kruyt, als te vernielen.
En 't Schip doen springen in de Lucht!
| |
| |
Van hun vervoeielyke Zucht!
Niet na hun Wensch gelye,
Het geen met veel zagtzinnigheid,
Na eenen zeer geruyme teid
Zulks Staediglyk beleeden,
Wierd spoediglyk, overtreeden.
Zyn Hoogheid gaf daerop Bevel,
Belegde voort een Krygs-Raad fel:
Om zo door wysselyk Beleid,
Van hunnen Raeds-besluiten,
Deez' Gruwelen te stuiten.
Kinsbergen, een Ridder stout,
In alle Zee-magts zaeken,
Maekten hun voorneemens verflout,
Door het zeer ievrig waeken,
Het geen hy dee by Nagt en dag,
En hun zeer kort op zeyde lag,
Om door zyn Magt te dwingen
Deez' kloeke daed, dee ieder een,
Zo dat al 't volk kwam op de Been,
In vrees dat ook zouw sneeven:
Deez' Held met zyn Scheeps Volk al;
Indien dit kwaed ten boozen val,
Huns voornemen zou koomen
't Geen hen deed geenzins schroomen.
Korts daer na wierd door den Krygs-Raad
Een Schryver af gezonden;
| |
| |
Na de Rebellen; die hoe kwaed,
Zy in hun Ordens stonden,
Ontvangen wierd met minzaemheid,
En een geschrift van zyn Hoogheid,
Hun moedig voor kwam leezen,
Het geen hun bragt tot vreezen.
Waerin zyn Hoogheid hun beloofd:
Indienze hunne Opper-Hoofd,
Eerbiedig weer bekroonen;
En den Matroozen gaf Pardon,
Om op de Scheepen van rondsom,
Na raed verdeeld te werden,
En in hun Dienst volherden.
Maar de Onder-Officieren voort,
Op Krygs-Raad, zyns begeeren
Moesten verschynen zo 't behoord,
Met achtinge te toonen aen
Waerom zy dit hun stout bestaen:
En daer toe zyn gekoomen.
Noch Vier-en-twintig Uuren tyd,
Wierd hun beraed gegeeven;
Om dan zich met gewilligheid
Zich zonder wederstreeven,
Op Hoogst derzelve hun bevel,
Zonder eenig verder uitstel,
Of dat men na 't behagen.
Door strenge Middelen hoe zwaer,
Hun zonde daer toe dwingen;
| |
| |
Dus zy in tyds om van 't gevaer,
Zich niet te zien omringen,
Moesten daer toe genegen zyn,
Om zo hun wettig Zouverein
Waerom zy zulks bedreeven.
Hier op zonden zy ten antwoord,
In eenen Brief te weeten,
Dat alles zyn zou zo 't behoord,
Maer dat zy hebben mogten weer:
Hun Officiers, na hun begeer,
Aen Boord, om als voor deezen
In Dienst getrouw te weezen.
Waerop een Heer Vice-Admirael,
Dat zy en zich aen geen verhael
Ook hoe genaemd, zich stoorden,
En geen Condities neemen aen,
Maer dat het Wyselyk beraen
Zyns Hoogheid moest geschieden;
Na 't geen zyn Magt gebieden.
Na eenen weinig tyds beraed,
Zy voort daer resolveere,
Om te Eerbiedigen den Daed,
Van zyn Hoogheids begeeren,
Daer op men voort een Seine dee
Aen al de Scheepe op de Ree,
Dien zich aen alle zyden,
Door Sloepen als verspreiden.
En zo gezamentlyk aen Boord,
Hun kwaemen af te haelen,
| |
| |
Den Onder-Officieren voort
Gevoeld, en zonder draelen
Op verscheiden Scheepen gelegd;
En 't Volk dat Pardon was gezegd,
Den rest op 't Schip gebleeven.
Nu staen den geen die schuldig zyn,
Hun straffen te ontvangen,
Welk teegens hunnen Souverein
Door hunnen boozen gangen
Op stonden, dog God dien 't Heel-Al
Bestierd, hier op het Aerdsche dal,
Geeft ieder loon na werken,
Zo men hier uit kan merken.
Den Krygs-Raad, korten tyd daer naer,
Heeft drie zwaerste Rebellen
Veroordeeld, door een Kogel daer,
Ter dood neder te vellen!
Den Corporaal, Bootsman, Schieman,
Waeren de voornaemste daer van,
Dien dit wierd voor geleezen,
Dog door Goedheid gepreezen.
Zyn's Hoogheids Mensche Lievendheid;
Kwam men deez' zaek verligten.
Eer men den straffe op den tyd,
Aen hun had gaen verrigten,
Dus dat met driemaal Gekielhaeld,
En Bil-Slaegen zou zyn betaeld;
Zoo zyn de anderen ook mee
| |
| |
Houd God voor Oogen en in Vree,
Al zulks zien aen een ieder een,
Om niet te raeken in 't geween
Van straffen in 't Gerichte,
Waer voor niemand kan swigte?
|
|
Auteursrechtvrij