De Boere-dans, of 't gezelschap na de mode

Een Nieuw Lied, van een Meisje die een Onrustige Droom heeft gehad.

Op een Aardige Wys.

IK weet een meisje,
Haer naem wil ik niet noemen,
Zy zou een Boodschap gaen doen,
Zy gong na de markt,

[p. 24]

 

Verkogt schoone bloemen,

 

Het was om te raken met fatzoen,

 

Aen een Galant,

 

Die haer eens zo trakteerde,

 

Maer het was zo niet, zo niet geschiet.

 

2. Een fris Ionkman,

 

Die kwam haer tegen,

 

En vroeg waer gaet gy zo na toe,

 

Het meisje dat sprak

 

Ik ben zeer verlegen,

 

Ik weet niet hoe ik myn gevoel,

 

Ik droomde van de nagt,

 

Dat 'er een Ionkman op myn lyden

 

Maer het was zo niet, zo niet geschiet.

 

3. Maer toen ik wakker wierd,

 

Myn hemd dat was bedropen,

 

Ik bevon myn in een groot verdriet,

 

Al myn beste goet dat was zo weggeloope,

 

Denk wat 'er in een droom al geschiet,

 

Had ik nu myn Lief,

 

Ik zou hem een zoentje geven,

 

Maer het was zo niet, zo niet geschiet.

 

4. Wat een raere discours,

 

De Ionkman die moet laggen,

 

En hy zy ô myn lieve meid!

 

Word gy dan geplaegd!

 

Met zulke naere Nagten?

 

Dan moet ik zeggen dat 't myn spyt

 

Had ik van de nagt,

 

Maer eens by u gelegen,

 

Maer het was zo niet, zo niet geschiet.

 

5. Wel Ionkman,

 

Wat had ik dan begonnen,

 

Als gy van nagt eens by my had geweest,

[p. 25]

 

Dan had ik het werk anders gesponnen,

 

Met myn knegt, dat aerdige beest,

 

Dat had dan ras:

 

Tegen myn ingeschooten,

 

Maer dat was zo wel, zo wel geschiet.

 

6. Dat om u knegt,

 

Dat moet ik eens probeeren,

 

Kom gaet mee na myn zalet,

 

Daer zulle wy uit doen onze mooye kleeren,

 

Nakent hebben wy de meeste pret,

 

Moet het dan zo zyn,

 

't Is na myn genoegen,

 

Maer dat was zo wel; zo wel geschiet.