Boet-spiegel,
in de verharding eenes Zondaars, of het te Recht stellen van H. Jansen,
Welke eers gecondemneerd was Onthoofd te worden, doch naderhand met de Koord is gestraft geworden, op Saturdag den 22 January, 1803.
Wys: Van Bieron.
1.
in 't Huwlyk al verwekken,
Hoe doet ze 't zondig hart,
Met schuldloos bloed bevlekken,
De Booswicht steekt zyn hand,
Als Moordenaar aan zyn Vrouw.
2.
't Is Janzen die zyn min,
Aan vreemde hoer deed schenken
Die nog aan eed en plicht,
Omtrent zyn Vrouw wil denken
Die wreed, zyn handen slaat,
Aan het onschuldigst bloed,
3.
ô God! zult gy dit kwaad,
dan straffeloos gedoogen,
Het bloed eens echte Vrouw,
Schreeuwd wraak tot u hier boven
Alschoon dit Monster vlucht,
't Geridzel van een blad,
Jaagt reeds zyn bange Ziel,
Op 's Waerelds Leevenspad.
| |
4.
In 's Rechters wyze handen,
Een Moorschavot zal 't hoofd,
Ontcierd door zonde schande,
doen vallen, daar het zwaard,
Aan hem vergelding geeft,
Tot straf die zyne trouw,
Met bloed bezoedeld heeft.
5.
Beeft Zondaar valt ter neer,
En denk om 't eeuwig leeven,
Het zwaard word op Gods macht,
die voor een Vrouwe moord,
Ook straffen heeft gezet.
6.
Maar neen geen steen kan zig,
Als Janzens hart verstyven,
Hoe hard, nog buigzaam blyven,
Verhinderd telkens 't zwaard,
7.
dan keerd, dan wend, dan vald,
Hy om de straf te ontwyken,
door zonden niet bezwyken,
Neen Satans magt heeft hem
8.
de Rechters die het Recht,
der God en Menschheid, minne
Zien zig genoodzaakt hem,
Op nieuw te leyden binnen,
Het strafzwaard is mislukt,
Is 't dat hy voor de Koord,
Zyn Hoofd tog eindelyk bukt.
9.
daar hangt nu 't schouwtoneel,
daar hangt hy die zyn trouw,
Met Moorden heeft geschonden
daar hangt hy als een pest,
Verdwynd zyn naam van de Aard.
10
In 's laastens leevens snikken,
Voor eeuwig niet verstikken,
Mogt nog zyn misdaad hem,
In 's Heilands lydens smart.
11.
Wil Zondaars nooit u Ziel,
Aan Satans listen geeven,
Voor God in ootmoet leeven,
EYNDE.
|
|
Auteursrechtvrij
